مناجات با حضرت علی علیه السلام
اومده صبح اجابت / وقته بندگی عبادت کی دیده یه ماه کامل / وا باشه درهای رحمت وقتشه برای چند شب / که ماهم خدایی باشیم با هزارتا استغاثه / دیگه از قفس رهاشیم تویه کوچه باغ دلها / میپیچه نسیم یارب دیدنیه این شبها که / مهمونه خداییم هر شب الهی العفو الهی العفو نفسها که در شمار است / دیده ها پرستاره است میریزه ناله و شیون / از دلی که پر شراره است مولای من مولای من مولای من ؛ دیگه نخلستونا صدات نمی شنون ، دیگه حسرت ناله های علی به دل می برن؛ بزار برا بار آخر یه ذره ناله بزنه خودش خالی کنه ؛ گوش بده شاید تو هم بشنوی . مولای یا مولای هر چن مولای مولای که می گفت یه دست به محاسنش می گرفت ، می گفت خدا کی قرار محاسنم خونی بشه ،دیگه علی خسته شده دلمو دیوونه کردی / سحرهای دل سپردن به سر زلف نگارم / عاشقونه گره خوردن این شبها که چشم خسته ام / غرق اشک و التماس دخیل تار عبای / یه غریبه ، ناشناسه الهی العفو الهی العفو آقایی که کوچه های / کوفه میشنون صداشو میبینند نیمه های شب / تا خرابه رد پاهاشو دنبال رد نگاهش / کوچه ها در به در اون سراغ بابا میگیرن / یتیما از دختراشون(خواهراشون یا مادراشون)
خدایا تورا شکر
خدا یا تو را شکر برای تمام نعماتی که به من ارزانی داشتی
هر چند نمی توانم شکر همه نعمت های آشکارو نهانی را که به من عطا کرده ای بجای آورم ولی می خواهم با تمام وجودم تو را شکر کنم به داده هایت و به آنچه ندادی که بر حکمتت ایمان دارم.
… برای تمام روزهای آفتابی و برای تمام روزهای غمگین ابری و بارانی
… برای غروبهای آرام و شبهای تاریک و طولانی
تورا شکر می گویم برای سلامتی و بیماری ، برای غمها و شادیهائی که به من عطا کردی.
تو را شکر می گویم برای تمام چیزهائی که مدتی به من قرض دادی و سپس بازپس گرفتی .
خدایا تو را سپاس می گویم بخاطر دعاهایی که مستجاب می کنی و تو را شکر می کنم بخاطر آرزوهایی که برآورده نمی سازی زیرا تو بر همه رازها و نیازها اگاهی و خیر و صلاح مرا بهتر از من میدانی.
خدایا، شکرت برای تمام لبخندهای محبت بار، دستان یاری رسان، برای همه آن عشق و محبت و چیزهائی شگفت انگیزی که دریافت کردم
شکر برای تمام گلها و ستارگان، برای خانواده ام،
خدایا، تو را شکر می گویم برای تنهائیم، برای شغلم، برای مسائل و مشکلاتم، برای تردیدها و اشکهایم، چرا که همه اینها مرا به تو نزدیکتر کرد.
تو را شکر می گویم برای تداوم حیاتم، برای اینکه سرپناهی در اختیارم نهاده ای، برای غذایم و برای برآورده کردن تمام نیازم.
پروردگارا، همان را می خواهم که تو برایم خواسته ای.
تنها از تو می خواهم: آنقدر به من ایمان عطا کنی تا در هرآنچه بر سر راهم قرار می دهی تو را ببینم و هر لحظه به یاد تو باشم در سختی ها و در شادی ها
و آنقدر عشق و محبت … هر روز بیش از روز قبل عشق نسبت به خودت و آنان که در اطرافم هستند.
خدایا، مرا آن ده که مرا آن به ،
و آنچه را که نمی دانم چگونه از تو بخواهم تو آن را عطا کن
و در پایان خدایا تو را شکر می گویم برای دردهای نهانی ام، و جدانی که به یاری تو گه گاه بیدار است، خدایا جسمم و جانم توانایی تحمل اینهمه ناسپاسی ها را ندارد، خدایا درد و رنج انسان های رنج کشیده و دربند، کودکانی که بیگناه کشته می شوند، گرسنگان و بی نوایان، ناتوانان مظلومی که در زنجیر ظلم ظالمان درد می کشند، تبعیض ها و شیطان هایی که در لباس انسان بر انسانیت ظلم می کنند طاقتم را طاق می کند و زانوانم را سست می سازد و به تو روی می آورم و بر تو شکوه می کنم.
از اینکه گاه نالیده ام که خدایا چرا و چرا خشمت کانون ظالمان را نابود نمی سازد؟ و از خزینه بی پایان کرمت بر مظلومان عطا نمی کنی شرمنده می شوم و عذر خواه درگاه تو ام که نمی دانم و بر حکمت هایت نا اگاهم ، ناتوانم و قدرتی جز آنچه عطا فرموده ای ندارم.
خدایا به خاطر رنجهای درونی ام که استخوان شکنند از تو سپاسگزارم
خدایا از اینکه در دل شب های تاریک مرا به خلوت خود راه می دهی و اجازه می دهی با تو به تنهایی رازونیاز کنم، از دردهایم بگویم و از اینکه سخنان مرا خوب می شنوی و پاسخم را می دهی سپاسگزارم.
خدایا از اینکه الولیا و اوصیایی که جلوه ای از انوار تو هستند را به ما انسانها عطا کردی تا وجود و حضورشان چراغ راهمان شود و مرحمی بر زخم های تو را شکر می گوییم.
خدایا از اینکه به ما نعمت رهروی پیامبر اکرم (ص) و عشق امیر المومنین علی (ع) و اهل بیت او را به ما عطا کردی از تو سپاسگزارم
مناجات المحبین
خدایا! من عشق به تو را هم از تو میخواهم وعشق به عاشقان تو را وعشق به هر کاری که مرا به تو نزدیک کند .
خدایا! عشقت را در دلم انداز وعشق به اولیائت را وعشق به جاده منتهی به سوی تو را وعشق به علامات راهنمای به سوی تو وعشق به زائران تو را وعشق به رائدان راه تو را.
خدایا! همزمان با رشد گیاه محبتت در باغچه دلم ، هرچه هرزه گیاه محبت دیگران را بسوزان .
خدایا! مرا پایی ده فقط به در خانه تو توانم آمد ودستی که فقط سحوری در خانه تو تو توانم کوفت .
خدایا! مرا چشمی ده که فقط گریان تو باشد وسینه ای که فقط سوزان تو .به من نگاهی ده که جز روی تو نتواند دید و گوشی که جز صدای تو نتواند شنید .
خدایا!خودت را معشوق ترین من قرار بده و مرا عاشق ترین خویش .
خدایا! مباد که چشمه محبت من به برکه های گل آلود دیگران بریزد .
خدایا! چشم جویبارک عشق مرا به تماشای دریایت روشنی ده. مباد که دل من اسیر جز تو شود و پیشانی قلبم بر خاک محبت دیگری بساید .
خدایا! مباد که عندلیب دلم غزلخوان بستانی دیگر گردد.
خدایا! مرغ دلم در دام توست مباد که یاد آشیان کند .
خدایا! نکند روز از من بتابی و نشود که نگاه حیرانم را منتظر بگذاری .
خدایا! مرا شایستگی بهره مندی از کنارت بخش. ای پاسخ دهنده وای اجابت کننده ، ای گل بخشش دیگران از گلزار تو ، ای باغبان رحمت .
ترجمه سید مهدی شجاعی کتاب ، دست دعا و چشم امید
خدایا
خدایا من خالیِ خالی ام یعنی پُرِ پُر هستم از غیر تو…! خدایا ببخش مرا که سر درگمی من ازسرگرمی به غیر تو بود خدایا دیگران رابا تو آرام می کنم! ولی خودم رابا چه آرام کنم!؟
خدایا مرا ببخش
خدایا
بابت هر شبی که بی شکر تو سر به بالین نهادم
بابت هر صبحی که بی سلام به تو آغاز کردم
بابت لحظات شادی که به یادت نبودم
بابت هر گره که به دست تو باز شد و من به شانس نسبتش دادم
بابت هر گره که به دستم کور شد و مقصر تو را دانستم
مرا ببخش …
پناه می برم به خدا (دعای امام سجاد در صحیفه سجادیه )
خدایا…
من با دل بریدن از همه کس، قلب خود را از یاد غیر تو پیراسته ام(1)
و با تمام وجودم به تو روی آورده ام(2)
و از آن کس که خود نیازمند احسان توست، روی حاجت برگردانده ام(3)
و از آن کس که از فضل تو بی نیاز نیست، خواهش خود را پس گرفته ام(4)
و دانسته ام که نیازخواهی انسان نیازمند از نیازمندی دیگر، نشانه کم خردی و کج اندیشی است(5)
ای معبود من، چه بسیار دیده ام مردمی را که از غیر تو عزت طلبیده اند و ذلت نصیبشان شده است، و توانگری را نزد دیگران جسته اند و به تنگ دستی رسیده اند، و هوس سربلندی کرده اند و به سرافکندگی دچار آمده اند(6)
با دیدن این نمونه ها، انسان دوراندیش، از امید بستن به دیگران در امان می ماند، و عبرت گرفتن او را توفیق بندگی می دهد، و برگزیدن حق او را به راه صواب می کشاند(7)
ای سرور و آقای من، تنها تویی که درگاهت سرای حاجت خواهی من است، نه هر کسی که از او چیزی خواهند، و تنها تویی که حاجتم را برآورده می سازی، نه هر کسی که از او خواهشی طلبند(8)
پیش از آنکه دیگری را بخوانم، تنها تو را می خوانم و بس، در حالی که تنها امیدم تویی، و در دعای من، کسی هم شأن و همراه تو نیست، و ندای من، دیگری را با تو در برنمی گیرد(9)
ای معبود من، تو با وجود صفات گوناگون، یگانه و یکتایی، و تنها تو دارای آن نیروی نفوذناپذیر هستی. کمال توانایی و نیرومندی برای توست. والا خداوند و بلند مرتبه ای(10)
هر کسی جز تو در زندگی اش مستحق ترحم است، در کار خود اختیار تام ندارد، خوار شده حال شأن خود است، از حالی به حالی دگرگون می شود و صفت های گوناگون می پذیرد(11)
تو (خدایا) برتر از آنی که همتا و هم توانی داشته باشی، و بزرگ تر از آن که تو را مثل و مانندی باشد، پاک و منزهی و جز تو معبودی نیست(12)
هو المحبوب
اي خداي من كيست كه شيريني محبت تورا چشيده باشد وغير تو ديگري را طلب كند ؟ و كيست كه به قرب تو انس گرفته باشد و دوري از تو را طلب كند ؟
اي آرزوي دلهاي مشتاقان و اي انتهاي آرزوي دوستان ، از تو مي خواهم :
محبت خودت را و محبت محبان تو را و محبت ( علاقه ) هر كاري كه باعث دوستي بيشتر تو شود.
و باز ازتو مي خواهم :
خودت را محبوبتر از انچه غير خودت است براي من قرار دهي ، و محبت من را باعث خوشنوديت قرار دهي ، واشتياقم به خودت را باعث دوري من از گناه و معصيت قرار دهي .
به من با چشم دوستي و مهرباني نگاه كن ، رويت را از من برمگردان و مرا در پيشگاهت از اهل سعادت و خوشبختي قرارده
اي اجابت كننده ، اي مهربانترين مهربانان .
