خدا یا تو را شکر برای تمام نعماتی که به من ارزانی داشتی

هر چند  نمی توانم شکر همه نعمت های آشکارو نهانی  را که به من عطا کرده ای بجای آورم ولی می خواهم با تمام وجودم تو را شکر کنم به داده هایت و به آنچه ندادی که بر حکمتت ایمان دارم.

… برای تمام روزهای آفتابی و برای تمام روزهای غمگین ابری و بارانی

… برای غروبهای آرام و شبهای تاریک و طولانی

تورا شکر می گویم برای سلامتی و بیماری ، برای غمها و شادیهائی که به من عطا کردی.

تو را شکر می گویم برای تمام چیزهائی که مدتی به من قرض دادی و سپس بازپس گرفتی .

خدایا تو را سپاس می گویم بخاطر دعاهایی که مستجاب می کنی و تو را شکر می کنم بخاطر آرزوهایی که برآورده نمی سازی زیرا تو بر همه رازها و نیازها اگاهی و خیر و صلاح مرا بهتر از من میدانی.

خدایا، شکرت برای تمام لبخندهای محبت بار، دستان یاری رسان، برای همه آن عشق و محبت و چیزهائی شگفت انگیزی که دریافت کردم

شکر برای تمام گلها و ستارگان، برای خانواده ام،

خدایا، تو را شکر می گویم برای تنهائیم، برای شغلم، برای مسائل و مشکلاتم، برای تردیدها و اشکهایم، چرا که همه اینها مرا به تو نزدیکتر کرد.

تو را شکر می گویم برای تداوم حیاتم، برای اینکه سرپناهی در اختیارم نهاده ای، برای غذایم و برای برآورده کردن تمام نیازم.

پروردگارا، همان را می خواهم که تو برایم خواسته ای.

تنها از تو می خواهم: آنقدر به من ایمان عطا کنی تا در هرآنچه بر سر راهم قرار می دهی تو را ببینم و هر لحظه به یاد تو باشم در سختی ها و در شادی ها

و آنقدر عشق و محبت … هر روز بیش از روز قبل عشق نسبت به خودت و آنان که در اطرافم هستند.

خدایا، مرا آن ده که مرا آن به ،

و آنچه را که نمی دانم چگونه از تو بخواهم تو آن را عطا کن

و در پایان خدایا تو را شکر می گویم برای دردهای نهانی ام، و جدانی که به یاری تو گه گاه بیدار است، خدایا جسمم و جانم توانایی تحمل اینهمه ناسپاسی ها را ندارد، خدایا درد و رنج انسان های رنج کشیده و دربند، کودکانی که بیگناه کشته می شوند، گرسنگان و بی نوایان، ناتوانان مظلومی که در زنجیر ظلم ظالمان درد می کشند، تبعیض ها و شیطان هایی که در لباس انسان بر انسانیت ظلم می کنند طاقتم را طاق می کند و زانوانم را سست می سازد و به تو روی می آورم و بر تو شکوه می کنم.

از اینکه گاه نالیده ام که خدایا چرا و  چرا خشمت کانون ظالمان را نابود نمی سازد؟ و از خزینه بی پایان کرمت بر مظلومان عطا نمی کنی شرمنده می شوم و عذر خواه درگاه تو ام که  نمی دانم و بر حکمت هایت نا اگاهم ، ناتوانم و قدرتی جز آنچه عطا فرموده ای ندارم.

خدایا به خاطر رنجهای درونی ام که استخوان شکنند از تو سپاسگزارم
خدایا از اینکه در دل شب های تاریک مرا به خلوت خود راه می دهی و اجازه می دهی با تو به تنهایی رازونیاز کنم، از دردهایم بگویم و از اینکه سخنان مرا خوب می شنوی و پاسخم را می دهی سپاسگزارم.

خدایا  از اینکه الولیا و اوصیایی که جلوه ای از انوار تو هستند را به ما انسانها عطا کردی تا وجود و حضورشان چراغ راهمان شود و مرحمی بر زخم های تو را شکر می گوییم.

خدایا از اینکه به ما نعمت رهروی پیامبر اکرم (ص) و عشق امیر المومنین علی (ع) و اهل بیت او را  به ما عطا کردی از تو سپاسگزارم