حضرت کاظم به مردي فرمود:

آيا دوست داري در دنيا بماني؟

پاسخ داد: بلي،

پرسيد: براي چه؟

ادامه »

يعني حروف کاملاً ادا و بيان و وقوف رعايت گردد.

حضرت کاظم (ع) مي فرمايد:

از پيامبر اکرم درباره معناي «وَ رَتَّلِ الْقُرآنَ تَرْتيلا»[1]  پرسيدند،

در پاسخ فرمود: بيّنه تبيانا و لا تنثره نثر الرهل و لا تهذّه هذّالشعر، قفوا عند عجائبه و حرکوا به القلوب و لا يکون همّ أحدکم آخر السورة.[2] .
يعني قرآن را واضح و کاملاً روشن بيان کن و حروفش را مانند رمل و شن هايي که باد يکباره مي پاشد بر روي هم نريز

و آن را مانند شعرخواني پشت سر هم و با شتاب مخوان؛

نزد شگفتيهاي قرآن بايستيد و دلها را با آن تکان دهيد و همت و نظر شما رسيدن به آخر سوره نباشد، يعني به کيفيت بپردازيد

نه به کميّت.[3] .
1. سوره مزمل ، آيه 4
2. بحارالانوار ، ج 76 ، مستند امام کاظم ,ع ج 2 ص  34

علي بن مغيره به امام کاظم (ع) مي گويد:

پدرم از جدّ شما پرسيد آيا رواست شبي يک ختم قرآن بخوانم؟

جدّ شما فرمود: هر شب. دوباره پرسيد: آيا در ماه رمضان هم؟ جدّ شما فرمود: در ماه رمضان نيز، جدم عرض کرد: بلي هر چه توانستم.

و برنامه پدرم اين بود که در ماه رمضان چهل بار قرآن را ختم مي کرد؛

و من نيز پس از پدر قرآن مي خوانم بيشتر و گاهي کمتر از پدرم، کم و زياديش بستگي داشت به اندازه

فرصت و فراغت و يا کار و سرگرمي و نشاط و بيماريم و هنگام عيد فطر، قرآنهايي که خوانده بودم،

يک ختمش را براي رسول اکرم (ص) يکي براي علي (ع)، يکي براي فاطمه (س)

و همچنين براي هر کدام از امامان تا به شما رسيد و يکي هم براي شما قرار مي دادم،

از هنگامي که خدا اين بينش و حال را به من عنايت کرده است و در سلک پيروان شما قرار گرفته ام.

حال آيا براي خودم نيز پاداشي هست؟

حضرت فرمود: پاداش تو آن است که در قيامت با آنها هستي،

گفتم اللّه اکبر، آيا چنين اجري دارم؟ حضرت سه بار فرمود: بلي.[1] .

1. کافي ، ج 2 ، ص 418 ،

سوره مباركه لقمان مکی و دارای 34 آیه است و براساس ترتیب كتاب قرآن‌كریم سی و یكمین سوره می‌باشد.  این سوره را به آن جهت لقمان می‌گویند كه نام حضرت لقمان در تمام قرآن دو بار آن هم در همین سوره آمده و خداوند در این سوره موعظه‌ها و نصیحت‌های لقمان به فرزندش را با سبك و شیوه زیبایی بیان كرده است‌.

سوره لقمان نكات آموزنده فراوانی را در بر دارد كه مهمترین آن‌ها عبارتند از:

1. اشاره به حروف مقطعه و رمزی‌.

2. اشاره به عظمت و اهمیت قرآن و نقش سازنده و اهداف بزرگ آن‌.

3. این سوره انسان‌ها را به طور كلی به دو دسته و گروه تقسیم می‌كند، یك گروه‌، نیكوكاران و صالحان و گروه دوم‌، گمراهان و مستكبران‌، سپس قسمت هایی از اعمال ،صفات و نشانه‌های آنان را توضیح می‌دهد، بعد عاقبت كار هر دو گروه را در دنیا و آخرت ترسیم می‌كند.

4. در قسمتی دیگر از آیات این سوره‌، به این نكته اشاره شده كه زمین و آسمان‌ها بدون تكیه‌گاه و بدون ستون و با پایه‌های نامرئی در میان فضا معلق هستند، این واقعیت در آیه 10 این سوره آمده كه از یك راز بزرگ علمی‌، یعنی نیروی جاذبه‌، پرده برداشته و یكی از جنبه‌ها و ابعاد اعجاز و معجزات قرآن به شمار می‌رود.

5. در قسمتی دیگر از این سوره به موعظه‌ها و نصیحت‌های آموزنده و حكمت‌آمیز حضرت لقمان نسبت به فرزندش كه در ضمن آیه 12 تا 19، سخنان حكیمانه و مهم و آموزنده‌ای از زبان آن دانشمند حكیم آمده است‌.

صفحات: 1· 2

زينب كه زحق رتبه ي بي حد دارد همچون پدرش جمال سرمد دارد
پيوسته ملك دهد بشارت امشب از فاطمه دختري محمد دارد
معناي تمام عشق به دنيا آمد دلبند علي ، ولي يكتا آمد
آمد به جهان زينب كبري تبريك ميلاد جگر گوشه ي زهرا آمد
سالروز ولادت با سعادت حضرت زينب كبري سلام الله عليها مباركباد

800x600

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ” UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

از امام حسن عسکری(علیه السلام) سوال شد:مولای من! وظیفه والدین در آموزش کودک ،تربیت او و آشنا نمودن وی به فرائض از زمان سه سالگی به بالا چیست؟

“… هنگامی که کودک به سه سالگی رسید او را وادار کن تا 7 مرتبه بگوید:"لا اله الّا الله” سپس او را آزاد بگذارد تا سه سال و 7 ماه و 20 روزش تمام شود، آنگاه وادارش کن 7 مرتبه بگوید:"محمد رسول الله” او را آزاد بگذار تا 4 سال او تمام بشود و آنگاه او را وادار کن 7 مرتیه بگوید:"صلی الله علی محمد و آل محمد” سپس او را آزاد بگذار تا هنگامی که 5 سالش تمام بشود آنگاه دست راست و چپش را به او یاد بده ؛وقتی آن ها را شناخت او را به سمت قبله بنشان و به او بگو:"سجده کن” سپس او را تا 6 سالگی آزاد بگذار و بعد از آن، از نماز خواندن “رکوع و سجود” را به او یاد بده .هنگامی که 7 سالش تمام شد به او بگو:"دست و صورتت را بشوی” و هنگامی که شست به او بگو:"نماز بخوان” و بعد او را تا تمام شدن 9 سالگی آزاد بگذار و سپس وضو را به او یاد بده.”

وسائل الشیعه ،ج15 ،ص 193

شاید شما نیز افرادی را دیده باشید که خواهان بیدار شدن در دل شب و بجا آوردن نماز شب می باشند اما این توفیق از آن ها سلب شده است؛ اما این افراد باید بدانند بعضی از اموری که خود آن ها در زندگی روزمره انجام می دهند مانع از این توفیق می گردد!

گناه
کسی که در طول روز دنبال گناه برود، روحش را با گناه آلوده کند، با اعضای بدنش دست به گناه بزند، یا با چشمش یا با زبانش و غیره، گناه اثرش را بر انسان می گذارد و روح انسان را می میراند.
امام صادق (ع) در حدیثی می فرماید: «اِنّ الرّجُلَ لَیُذنِبُ الذّنبَ فَیُحرَمُ صَلاة الَلّیلِ وَ اِنّ العَمَلَ السّیّئ اَسرَعُ فی صاحِبِهِ مِنَ السّکّینِ فِی اللَّحم»؛ شخصی که به عصیان روی می آورد، از خواندن نماز شب محروم می شود و التبه اثر کار بد در انسان، از اثر چاقوی تیز بر روی گوشت سریعتر است، و در حدیث دیگر آمده است: «جاء رَجُلٌ اِلی اَمیرالمؤمنین- علیه السلام- فَقال: یا اَمیرالمومنین! اِنّی قَد حَرُمتُ الصَّلاة بِالَلّیلِ فَقال اَمیرالمؤمنین: اَنتَ رَجُلٌ قَد قَیّدَتکَ ذُنُوبُکَ»؛ مردی به خدمت امیرالمؤمنین (ع) آمد و گفت: ای امیر مؤمنان! من از نماز شب محروم شدم، علی(ع) در پاسخ وی فرمود: تو مردی هستی که گناهانت تو را به بند کشیده است.

دروغ
دومین چیزی که مانع نماز شب می شود، دروغ گفتن است. امام صادق (ع) می فرماید: «اِنّ الرَّجُلُ لَیَکذِبُ الکَذَبَة فَیَحرُمُ بِها صَلاةَ الَلّیل» چه بسا مردی به وسیله گفتن دروغی از انجام اقامه نماز شب محروم ماند.

زیاد خوابیدن در شب
خوابیدن یکی از نعمت های الهی است که به انسان عطا شده است؛ خصوصاً شب برای استراحت و خوابیدن قرار داده شده، همان طور که ارزش خواب در شب از خوابیدن در روز بیشتر است، عبادت و شب زنده داری در شب از روز با ارزشتر است. از این رو بهتر است انسان شب را تقسیم کند و مقدار از آن را برای عبادت و مقداری از آن را برای استراحت قرار بدهد چنانچه اگر همه شب را بخوابد زیان کرده، و به روح خود ضربه زده است به نحوی که رسول خدا (ص) آفات زیاد خوابیدن را چنین بیان می دارند: «قالَت اُمّ سُلیمان بن داوُد: یا بُنَیّ! اِیّاکَ وَ کَثرَة النُّومِ بِالَلّیلِ فَاِنّ کَثرَهَ النُّومِ بِالَلّیلِ تَدَعُ الرَّجُلَ فَقیراً یَومَ القِیامَة»؛ مادر سلیمان بن داود (ع) به سلیمان می گفت: فرزندم! از زیاد خوابیدن در شب بپرهیز، همانا زیاد خوابیدن در شب، باعث تهیدستی و فقر در روز قیامت می شود.

پرخوری
وقت را تلف کردن و معده را تا به حلقوم از خوردنی ها پر نمودن، و سپس در بستر نرم و مکان راحتی به خواب رفتن، انسان را از توفیق نماز شب باز می دارد. پرخوری سبب بخار معده و سستی می شود و نتیجه آن خواب زیاد است که آفت های زیادی دارد؛ از جمله قساوت می آورد، و روح را کسل می کند و مانع نماز شب انسان می شود چنانچه در حدیثی حضرت علی (ع) می فرماید: «از پرخوری دوری کنید که موجب قساوت قلب، تنبلی در نماز و سبب تباهی بدن است».

منابع:
1- بحارالانوار، ج 87: 146، 152.
2- امالی الصدوق: 140.
3- غررالحکم: 80، 420.
4- فضایل و آثار نماز شب: 85- 87.

در اول اسفند 1364، نماینده امام (قدس سره) در سپاه پاسداران، حجت الاسلام والمسلمین شیخ فضل الله محلاتی به همراه هشت تن از نمایندگان مجلس به نام های حجج اسلام ابوالقاسم رزّاقی، سید نورالدین رحیمی، غلامرضا سلطانی، مهدی یعقوبی و ابوالقاسم موسوی دامغانی و آقایان محمد كلاته ای، علی معرفی زاده و سید حسن شاه چراغی و چند تن از قضات و مسؤولین دیگر، عازم جبهه های جنگ بودند كه هواپیمای حامل آن ها مورد حمله دو فروند جنگنده ی عراقی قرار گرفت و در 25 كیلومتری شمال اهواز سقوط كرد و كلیه ی سرنشینان آن كه نزدیك به 50 تن بودند، به شهادت رسیدند.

جهت ارج نهادن به فداكاری های روحانیون در طول دوران مبارزه در طول هشت سال دفاع، این روز به نام روز «روحانیت و دفاع مقدس» نامگذاری گردید.

بی شك نقش روحانیون پیرو خط ولایت در طول هشت سال دفاع، بر هیچ كس پوشیده نیست. گواه این مدعا خیل شهدای آنان است كه در مقایسه با دیگر اقشار از بیشترین تعداد برخوردار است و نام روحانیون شهیدی هم چون شاه آبادی، محلاتی، شیرازی، میثمی، زمانی، رزّاقی و …، بر تارك شهدای هشت سال دفاع مقدس، گواهی بر رزم بی امان روحانیت معظم و رسیدن به القاء الله و خونین شدن چهره ی مطهر و نورانی آنان است.

با نگرش به تاریخ یك صد ساله ی معاصر و رشد و نفوذ استعمار در كشورهای اسلامی، مبارزات بی وقفه علما و روحانیون علیه استكبار و شیاطینی كه اساس اسلام را نشانه گرفته اند، آشكارتر می شود. مجاهدات و قیام علمای بزرگی هم چون میرزای شیرازی، سید ابوالحسن اصفهانی، آخوند خراسانی، میرزا محمد تقی شیرازی، شهید شیخ فضل الله نوری، شهید سید حسن مدرس، مصطفی و ابوالقاسم كاشانی، سید محمد تقی خوانساری، امام (قدس سره) و یاران با وفای او، هم چون شهیدان مطهری، مفتح، بهشتی، باهنر، و شهدای محراب قاضی طباطبایی، مدنی، صدوقی، دستغیب و اشرفی اصفهانی روشنگر خط اصلی روحانیت در حفظ اسلام راستین و مكتب الهی و آیین محمدی صلی الله علیه و آله و سلم می باشد.

ادامه »