چرا برخی کودکان به آموزشهای دینی بی توجهی می کنند؟

مهمترین عامل برای بی توجهی کودکان به آموزشهای دینی، عدم زمینه سازی والدین است. همان گونه که نقاشی بدون رنگ زمینه، و
کشاورزی بدون شخم زمین مطلوب نیست، آموزش دینی نیز بدون زمینه بازده ندارد.
برای فراهم ساختن زمینه ی آموزش، توجه به نکاتی لازم است:
1. ارتباط کلامی مناسب: با توجه به این که یکی از راه های آموزش ارزشهای دینی، استفاده از سخن است، حتما باید از سخنی نرم وبیانی شیوا استفاده شود، صدای بلند، به ویژه اگر با خشونت همراه شود، سبب بیتوجهی کودک به آموزش دینی خواهد شد.
2.. وضعیت ظاهری مناسب: ظاهر آراسته، لباس مناسب، موی شانه زده، دندانهای تمیز، بوی خوش و…، زمینه ساز آموزش دینی هستند.
3. خوش خلقی: خوشرویی و نگاه محبت آمیز، فضای ارتباط را فراهم میسازد و بداخلاقی و ترشرویی، زمینه ی آموزش دین را از بینمیبرد. امام علی فرمود:
البشاشة حبالة المودة. خوشرویی، ریسمان محبت است.

4. حوصله: برای آموزش ارزشهای دینی، بردباری ضرورت دارد. با توجه به ضعف تمرکز کودکان، گاهی لازم است آموزه ای بارها تکرارشود که صبر و حوصله ی والدین را می طلبد.

. دختر حضرت امام خمینی میگوید:
کودکی 5 ساله بودم و به حضرت امام در نماز اقتدا کردم. پس از اتمام نماز، مادرم گفت: دخترم! به شکل صحیحی اقتدا نکردی. از امام
پرسیدم. آن بزرگوار 15 دقیقه برایم توضیح داد. 

مشاهده شده در کتاب نسیم مهر /حسین دهنوی