پس از جنگ “بنی قریظه “، که غنایم و ثروتی نصیب مسلمانان شده بود، زنان رسول خدا(صلی الله علیه و آله) از آن حـضرت درخـواست خـرجـی بـیشتر و زندگی تجملی کرده بودند. ولی پیامبر ا کرم این درخواست را نپذیرفت و فرمود: “من رهبر مسلمانان هستم و باید زندگی بسیار عادی داشته باشم، تا فقرا و بینوایان احساس حقارت نکنند". اما آنان حـضرت را بسیار آزردند و سر انجام، پیامبر از آنها اعراض و دوری کرد.
چند روزی گذشت. روزی پیامبر به “حفصه ” فرمود: آیا داوری مردی بین من و خود را می‌پذیری؟

صفحات: 1· 2