حفصه عرض کرد: آ ری.
رسول خدا به دنبال عمر فرستاد. وقتی عمر آمد، پیامبر به حفصه فرمود: سخن بگو. حفصه عرض کرد: ای رسول خدا، شما سخن بگویید، ولی حق را بگویید! عمر با شنیدن این سخن بر آشفت و به گوش دخترش حفصه، سیلی زد.
پیامبر اکرم ناراحت شد و آثارخشم در چهره اش نمایان گشت و به عمر فرمود: من تو را برای زدن دخترت طلب نکردم، بلکه تو را خواستم تا بین ما آشتی برقرارنمایی. سپس با ناراحـتی مجلس را ترک گـفتند و چندی بعد، این آیات نازل! شد:
“ای پیامبر! به همسران خود بگو اگر شما زندگانی و زینت و زیوردنیا را طالب هستید، بیایید تا مهریه شما را بپردازم و همگی شما را به خـوبی طلاق بدهم. و اگر طالب خدا و رسول و مشتاق آخرت هستید، خداوند هم، به نیکوکاران شما اجر عظیم خواهد داد. ای زنان پیامبر! شما مانند دیگر زنان نیستید… ” 1
از این داستان، چنین استفاده می‌شود که هر مشکلی را در خانواده باید از راه خود، حل و فصل کرد. سخنان نیش دا ر، کتک کا ری، فحش دادن و بداخلاقی، چاره درد نیست. در پا ره‌ای از موارد، بـز رگان فـامیل باید وساطت کنند و اختلافات خانوادگی را برطرف سازند. 2
ا. سو ره احزاب: 28 و 29.
2. خانواده در اسلام/ 131، با اندکی تغییر.

صفحات: 1· 2