عبد اللَّه بن عباس گويد:

چون سوره إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ «ما به تو كوثر داديم» نازل شد، على بن ابى طالب (عليه السلام) عرض كرد: اى رسول خدا كوثر چيست؟

فرمود: نهرى است، كه خداوند به من كرامت نموده است.

على ((عليه السلام) ) عرض كرد: اين نهر گرانقدر است، پس آن را براى ما توصيف كن اى رسول خدا.

فرمود: اى على، كوثر نهرى است كه از زير عرش خدا- عزّ و جلّ- جارى است،

آبش از شير سفيدتر، و از عسل شيرين‏تر، و از كره نرم‏تر است،

سنگريزه‏ هايش زبرجد و ياقوت و مرجان، گياهش زعفران،

خاكش مشك خوشبو، و پايه‏ هايش به زير عرش خدا- عزّ و جلّ- استوار است.

پس رسول خدا (صلي الله عليه و آله) دست به پهلوى امير المؤمنين ((عليه السلام) ) زد و فرمود:

على! اين نهر از آن من و تو و دوستان تو پس از من خواهد بود.

امالى شيخ مفيد-ترجمه استادولى، متن، ص: 334

نرم افزار گنجينه روايات