حجّت الاسلام گل محمدي نقل كردند:
آقاي مجتهدي ميفرمودند: زماني كه در مشهد مقدّس سكونت داشتم اطلاع پيدا كردم، سيدي از اولاد حضرت فاطمه زهرا عليها السّلام در كنار خيابان چادري زده و با اهل و عيال خود در آن زندگي ميكند، با شنيدن اين خبر قرار و آرامش از من سلب شد، بعد از تفحّص از علّت اين واقعه متوجّه شدم كه اين سيد يك سال است به علّت عدم توانايي مالي نتوانسته است مال الإجارهاش را پرداخت كند و صاحب خانه او را بيرون كرده است، و او به ناچار در كنار خيابان چادري زده و در آن زندگي ميكند.
پس از اطّلاع از اين مطلب فوراً به سراغ صاحب خانه رفته و مال الإجارهاي كه عقب افتاده بود را پرداخت كردم، آن گاه منزلي به مدّت يك سال اجاره نموده و هزينه يك سال اجاره را جلوتر پرداخت كردم، سپس نزد آن سيد رفتم و كليد خانه را به او تحويل دادم و گفتم اين خانه از طرف حضرت رضا عليه السّلام ميباشد و اجاره آن تا يك سال پرداخت شده و بعد از آن هم خدا بزرگ است، فقط خدا ميداند در آن روز چقدر آن سيد خوشحال شد، به طوري كه از فرط خوشحالي به شدّت اشك شوق ميريخت.
همان شب در عالم خواب خدمت حضرت رضا عليه السّلام مشرّف شدم و آن جناب به پاس اين كه دل سيدي از اولاد پيامبر صلّي الله عليه و آله و سلّم را به دست آورده بودم بسيار به من محبّت كرده و علم كيميا را به من آموختند.
آقاي مجتهدي در حالي اين حكايت را نقل ميكردند كه به شدّت ميگريستند و به دوستان ميفرمودند:
دل ، دل شكستهاي را به خاطر خدا آباد كردن آن هم به گونهاي كه دست چپ از دست راست با خبر نشود، از مهم ترين اعمال سلوك الي الله ميباشد.
صدها فرشته بوسه بر آن دست ميزنند كز كار خلق يك گره بسته واكند
تا آنجا كه در توان داريد در انجام اين مهم سعي كنيد تا خداوند هم در موقع اضطرار از شما دستگيري نمايد.