برای از بین بردن اضطراب کودکان، بهتر است به روانشناس مراجعه کنیم یا روانپزشک؟

روانشناس با روانکاوی، و روانپزشک با دارو، اضطراب را درمان می کنند.
با توجه به آثار منفی داروهای شیمیایی، توصیه میکنم ابتدا به روانشناس مراجعه کنید و اگر روانشناس تشخیص دهد برای درمان
اضطراب، به روانپزشک نیاز است، بیمار را به او ارجاع خواهد داد.
روانشناس، افزون بر روانکاوی، از روشهای درمان طبیعی در برابر درمان شیمیایی برای از بین بردن اضطراب استفاده میکنند؛ از جمله
«آروماتراپی  » Aromatherapy که استفاده از روغنهای مخصوص و ماساژ روی پوست است. «هیپنوتراپی  » Hypnotherapy ، تمرکزروی یک تصویر ذهنی تسکین بخش است. «رفلکسولوژی  » Reflexology که از نقاط فشار در پاها استفاده می شود، و «شیاتزو »
( Shiatsu) که با نقاط سوزنی سر و کار دارد.

مشاهده شده در کتاب نسیم مهر/حسین دهنوی

امیرمؤمنان -علیه السلام فرمود:

هرکس در راه علم دوگام بردارد ودوساعت نزد عالم بنشیند واز آموزگار دوکلمه بشنود ،خدا برای او دوبهشت واجب گرداند چنان که خدای متعال فرمود:برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد دو بهشت است.

مفاتیح الحیاة/ص76

عید قربان مبارک

ازبهترین دعاها در عید قربان دعای48 صحیفه سجادیه است که با

« اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمٌ مُبَارَكٌ مَيْمُونٌ»، شروع می شود.

آیا ممکن است خود کودک باعث اضطراب خویش بشود؟
گاهی دیگران (اولیای خانه، مدرسه، رسانه ها و…)سبب اضطراب کودک می شوند و گاهی عامل اضطراب، خود کودک است.

بی برنامگی: در روز جمعه یا یک روز تعطیل، کودک از صبح بازی کرده؛ تلویزیون دیده و به دیگر فعالیتهای جنبی پرداخته و

اکنونکه روز به پایان رسیده است، تکالیف مدرسه مانده؛ برای امتحان روز بعد مطالعه نکرده؛
به نظافت شخصی(استحمام، ناخن گرفتن، کوتاه کردن مو و..) نرسیده و وظایفی را که در منزل به عهده دارد (خرید نان، سبزی و…)انجام نداده است؛ بدین سبب دچار اضطراب میشود؛ زیرا باید در خانه و مدرسه پاسخگو باشد.
برای پیشگیری از چنین حالتی، والدین باید در فرصتهای مناسب، با بیانی نرم و حساب شده، برنامه های او را به وی گوشزد کنند و اگرکودک با این موقعیت مواجه شد، در انجام کارهای عقب مانده به او کمک کنند تا این اضطراب از بین برود.
پیشنهاد می  شود با کمک خود کودک، تمام کارهایی را که باید انجام شود، براساس اولویت فهرست کنید و کارهایی را که اگر آن روز
انجام نشوند، اشکال چندانی ایجاد نمی کنند، در پایان فهرست قرار دهید و از فرزند خود بخواهید، از ساده ترین کارها آغاز کند.

طبیعیاست که با انجام یک کار، روحیه میگیرد؛ سردرگمی اش کمتر میشود و با انجام هر کار، از اضطراب او کاسته خواهد شد.

 مسؤولیت پذیری: گاهی کودک با پذیرفتن مسؤولیت، زمینه ی اضطراب خود را فراهم می سازد. نگرانی او بدین جهت است که

نمیداند موفق خواهد شد یا نه. در چنین حالتی، اولیای خانه و مدرسه می توانند با برخورد سنجیده، در تخفیف اضطراباو مؤثر

باشند؛بدین گونه که برایش تبیین کنند مسؤولیتش تمرینی است و انتظار توفیق کامل او را ندارند.

والدین می توانند با نقل خاطره های دوران کودکی خود و عدم کامیابی در مسؤولیتها یا توفیق تدریجی آنان، در کاهش اضطراب

کودکمؤثر باشند. گفتن جمله هایی از قبیل این که «مطمئن هستم در کارت موفق خواهی شد »، اضطراب آور است.

مشاهده شده درکتاب نسیم مهر/حسین دهنوی

اعمال روز عرفه

وقت زوال زیر اسمان رود ونماز ظهر وعصر رابا رکوع وسجود نیکو انجام دهدبعددورکعت نماز به جا آورد در رکعت اول بعداز حمد سوره توحید ودر رکعت دوم بعداز حمد سوره کافرون رابخواندوبعداز آن چهار رکعت نماز گزاردودر هر رکعت بعد از حمد پنجاه مرتبه سوره توحید را بخواند

مفاتیح الجنان

برای پیشگیری از اضطراب شدید و نامطلوب کودکان چه کنیم؟

 آگاهی دادن: یکی از علل مهم اضطراب شدید کودکان، عدم آگاهی از ماهیت اضطراب است. اگر در سنی قرار دارد که میتواند
«سیستم عصبی سمپاتیک » را درک کند، او را از آن آگاه کنید.
تقویت روحیه ی دینی: به طور معمول، کودکانی که دارای اعتقادات دینی و مذهبی قویتری هستند، اضطراب کمتری دارند.
استرسها و فشارهای روحی در جوامع دینی، بسیار کمتر از جوامع غیر دینی است. این نتیجه ای است که امیل دورکیم( Emil Durkheim )در کتاب خودکشی بدان دست یافته است.
باید به کودک، یاد خدا را بیاموزیم (الا بذکر الله تطمئن القلوب)  و برای او تبیین کنیم که یاد خدا، دل را آرام میکند. یونگ( Unge )،روانشناس شهیر غربی معتقد است که اعتقاد به مذهب، جلو نگرانی ها را می گیرد. دلهره، زهر، و پادزهر آن، اعتقاد به خدا است.
 ارتباط گسترده ی فامیلی: ارتباط گسترده ی فامیلی، سبب ایجاد امنیت روحی روانی میشود؛ زیرا کودک احساس میکند در تنگناهای زندگی، نزدیکانش به او کمک خواهند کرد و پشتیبان او خواهند بود. به طور معمول کسانی که با نزدیکان خود ارتباط بیشتریدارند، شادابترند. تنهایی و غربت، نشاط انسان را از بین می برد؛ پس بی علت نیست که امامان معصوم به مسأله ی «صله ی رحم »توجه بسیاری داشته اند.
یکی از مهمترین عوامل کمرنگ شدن روابط خویشاوندی، تشریفات و تکلف هایی است که گریبان مردم را گرفته که با کاستن از آنهامی توان روابط را بیشتر کرد. ارتباط خویشاوندی لازم نیست دراز مدت باشد؛ بلکه نفس ارتباط، گرچه کوتاه مدت، مهم است.
در روایات در این حالت، اضطراب اندکی وجود او را فرا می گیرد؛ اما مانع کامیابی او هم نخواهد شد.  صلوا ارحامکم ولو بالتسلیم. با نزدیکان خود ارتباط برقرار کنید؛ اگر چه با سلام باشد.
نکته ی مهم در ایجاد ارتباط با نزدیکان، بدآموزی هایی است که پدید می آید؛ پس توصیه می کنم با نزدیکانی ارتباط داشته باشید که دردیانت آنان و سلامت روحی و معنوی فرزندانشان تردیدی ندارید.
 تقویت جسم: به طور معمول، کودکانی که بدنی قوی و سالم دارند، در برابر عوامل اضطراب مقاوم ترند.

مشاهده شده درکتاب نسیم مهر/حسین دهنوی

چه لزومی دارد اضطراب شدید کودکان از بین برود؟

اگر اضطراب شدید کودکان از بین برود و به حد مطلوب برسد،  میزان خودباوری آنان بیشتر خواهد

شد و کودکانی که خودباوری واعتماد به نفس افزونتری دارند، استعدادهایشان شکوفا خواهد شد و اگر

استعدادها شکوفا شود، به طور قطع بیشتر رشد می کنند و برایجامعه مفیدتر خواهند بود.

مشاهده شده درکتاب نسیم مهر/حسین دهنوی

نشانه های اضطراب کودکان و نوجوانان چیست؟

اضطراب با توجه به شدت و ضعف عوامل آن، نشانه های متفاوتی دارد.
در مرحله ی ابتدایی؛ تکان دادن دست و پا، بالا کشیدن شلوار، گزیدن و لیسیدن لب، و بازی با اشیایی چون خودکار، موی سر، دکمه یپیراهن و…. این نشانه ها، گویای اضطراب عمومی است که در همگان وجود دارد و چندان نگران کننده نیست. کودک یا نوجوان، مشغولانجام تکالیف است و چون برنامه ی مورد علاقه اش در تلویزیون آغاز شده، اضطراب دارد و دائم دست یا پایش را تکان می دهد.
در مرحله ی شدیدتر؛ اختلالات رفتاری یا عادات عصبی (مانند ناخن جویدن، کندن پوست لب یا مو، کشیدن پوست یا مو، کندن زخم
بدن، فشار دادن دندانها)، فرو ریختن دل، پرخاشگری، و تیک  ، یعنی پرش عصبی(مانند چشمک زدن، بالا انداختن ابرو، غنچه کردن
دهان) دست و پای سرد، بیخوابی، کابوس، تکرر ادرار و….این نشانه ها گویای عامل جدیتر اضطراب هستند و باید بدانها توجه شود.
مهمترین علل اضطراب در این مرحله، فشارهای روحی روانی ناشی از اختلافات و درگیری پدر و مادر، فرزند جدید و… است. -
در مرحلهی بسیار شدید (حمله ی وحشتزدگی)؛ پریدن رنگ صورت، عرق کردن دستها و بدن، افزایش سرعت تنفس، تهوع و سرگیجه،
تپش شدید قلب، ریختن ادرار و….
این نشانه ها که گویای سیستم عصبی سمپاتیک (فرآیندی طبیعی در بدن انسان)است، نشان از عاملی بسیار شدید، چون ترسی

ناگهانی،صحنه ای دلهره آور یا کابوس دارد که باید زمینه های آنها از بین برود. 
نشانه های اضطراب برای نوجوانان و بزرگسالان، افزون بر موارد پیش گفته، عبارتند از:

تمایل به کارهای سبک، عدم تمرکز، انزواجویی، یبوست و درد دل، کاهش هورمون جنسی، مشکلات خواب، افزایش گرایشهای
وسواسی (بررسی قفلها، چراغ، شیر آب و…)، نوشیدن مشروبات الکلی، سیگار کشیدن، کم خوری، بی اهمیتی به وضع ظاهر، رانندگیوحشیانه، ناتوانی در تصمیم گیری، اختلال در حافظه، افزایش افکار خود انتقادگرانه ی منفی، اختلال در ترشح هورمونها و…؛ برای مثال،سبب افزایش تیروکسین و در نتیجه، کاهش وزن، افزایش ضربان قلب، عصبانیت و بیخوابی میشود. باعث افزایش کورتیزون و درنتیجه، کاهش توانایی فرد در برابر عفونتها و سایر بیماریها خواهد بود. اضطراب، سبب افزایش کلسترول میشود که عامل مهمی درحمله های قلبی است.

مشاهده شده در کتاب نسیم مهر/حسین دهنوی