روايت به سلمان فارسى مي رسد كه گفت در محضر رسول گرامى نشسته بودم ناگاه عباس بن عبد المطلب بر او وارد شد و سلام كرد ، پيامبر جواب سلامش را داد و او را مرحبا گفت سپس عباس عرض كرد : اى رسول خدا چرا عليّ بن ابى طالب بر ما اهل بيت برترى دارد با اينكه سرچشمه يكي است .
سلمان گفت پيامبر گرامى به عباس فرمود: هم اكنون ترا خبر دهم اى عمو.

همانا خداى تعالى من و علىّ را آفريد و حال اينكه نه آسمانى بود و نه زمينى، نه بهشتى نه دوزخى نه لوحى نه قلمى چون خدا اراده‏ ى آفريدن ما را كرد ، كلامى گفت كه نور بود بعد كلامى ديگر فرمود :كه روح بود سپس نور و روح را ممزوج كرد مساوى شدند ، سپس من و على را از آن دو آفريد.

بعد از نور من نور عرش را آفريد من بالاتر از عرشم

بعد از نور على آسمانها را آفريد پس على برتر از آسمانهاست

بعد از نور حسن خورشيد را آفريد

بعد از نور حسين ماه را آفريد

پس حسن و حسين از ماه و خورشيد برترند.

فرشتگان خدا را تسبيح و تقديس ميكردند و در تسبيح خويش ميگفتند ، سبّوح قدّوس از نورهائى كه چقدر در پيشگاه خداى تعالى گرامى هستند.

چون خدا اراده‏ ى آزمايش فرشتگان را نمود ابر تاريكى بر آنان فرستاد فرشتگان چنين بودند كه اولى‏ ها آخرى‏ ها را نمي ديدند و آخرى‏ ها اولى‏ ها را .

سپس فرشتگان عرض كردند : خداى ما، بزرگ ما از آن روزى كه ما را آفريده‏ اى اين چنين ظلمت و تاريكى نديده ‏ايم از تو خواهش مي كنيم به حق اين نورها كه تاريكى را از ما برطرف كنى سپس خداى تبارك و تعالى فرمود: به عزت و جلالم برطرف مى‏ كنم.

سپس نور فاطمه را آفريد آن نور در آن روز مانند قنديل بود او را بر گوشه‏ اى از عرش آويزان كرد. آسمانهاى هفتگانه و زمين هاى هفتگانه روشن شد بدين جهت است كه فاطمه زهرا ناميده شد.

فرشتگان تسبيح و تقديس خدا را ميكردند، سپس خداى عزّ و جلّ فرمود:ثواب تسبيح و تقديس شما را تا قيامت براى دوستان اين خانم و پدرش وشوهرش وفرزندانش قرارمي دهم.

ارشاد القلوب-ترجمه رضايى، ج‏2، ص: 369و368
نرم افزار گنجينه روايات نور

عبد اللَّه بن عباس گويد:

چون سوره إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ «ما به تو كوثر داديم» نازل شد، على بن ابى طالب (عليه السلام) عرض كرد: اى رسول خدا كوثر چيست؟

فرمود: نهرى است، كه خداوند به من كرامت نموده است.

على ((عليه السلام) ) عرض كرد: اين نهر گرانقدر است، پس آن را براى ما توصيف كن اى رسول خدا.

فرمود: اى على، كوثر نهرى است كه از زير عرش خدا- عزّ و جلّ- جارى است،

آبش از شير سفيدتر، و از عسل شيرين‏تر، و از كره نرم‏تر است،

سنگريزه‏ هايش زبرجد و ياقوت و مرجان، گياهش زعفران،

خاكش مشك خوشبو، و پايه‏ هايش به زير عرش خدا- عزّ و جلّ- استوار است.

پس رسول خدا (صلي الله عليه و آله) دست به پهلوى امير المؤمنين ((عليه السلام) ) زد و فرمود:

على! اين نهر از آن من و تو و دوستان تو پس از من خواهد بود.

امالى شيخ مفيد-ترجمه استادولى، متن، ص: 334

نرم افزار گنجينه روايات

باز امشت قدسيان سرمست بوى مكّه اند

از گريبان سحر خورشيد عصمت مى دمد

امام صادق عليه السلام مى فرمود: «وقتى خديجه عليهاالسلام پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله را به همسرى برگزيد، زنان مكّه به دليل دشمنى با آن حضرت، از او دور شدند، آنان نه تنها به خديجه عليهاالسلام سلام نمى كردند؛ حتّى از رفت و آمد زنان ديگر هم جلوگيرى مى نمودند. به اين ترتيب وحشتى عجيب بر وجود خديجه مستولى شد؛ البته او بيشتر از اين مى ترسيد كه به پيامبر صلى الله عليه و آله آسيبى برسانند.

وقتى خديجه به فاطمه حامله شد، فاطمه در شكم مادر با او سخن مى گفت و مونس مادر بود و او را به صبر توصيه مى فرمود .

امّا خديجه اين حالت را از پيامبر مخفى مى داشت، تا آن كه روزى حضرت داخل شد و شنيد كه خديجه با كسى سخن مى گويد. حضرت به اطراف نگريست؛ امّا كسى را نديد، پرسيد:, اى خديجه! با چه كسى سخن مى گويى؟

خديجه در پاسخ به كودكى كه در شكم داشت، اشاره كرد و پاسخ داد:, فرزندى كه در شكم دارم، با من سخن مى گويد و مونس من است.

حضرت فرمود:,در همين لحظه جبرييل به من خبر داد كه اين فرزند دختر است.

او و نسل او طاهر، بابركت و خجسته است و خداوند نسل مرا از او به وجود خواهد آورد.

از نسل او امامان دين متولّد مى شوند و حق تعالى بعد از قطع وحى، آن ها را جانشين خود در زمين قرار مى دهد.،

خديجه عليهاالسلام همواره در چنين حالتى بود تا آن كه موعد ولادت فرا رسيد و درد زايمان را احساس كرد. شخصى را نزد زنان قريش و فرزندان هاشم فرستاد كه به سوى او بشتابند؛ امّا همان فرستاده بازگشت و چنين جواب آورد كه:, تو به حرف ما گوش ندادى و به همسرى يتيم عبدالله درآمدى؛ مردى كه فقير است و دارايى ندارد. حالا ما نيز به سخن تو گوش نمى دهيم و به خانه ات نمى آييم.

شنيدن اين پيغام، خديجه را به شدت اندوهگين كرد؛ امّا در همان لحظات غم و اندوه به يك باره چهار زن گندمگون بلند بالا را ديد كه پيش رويش ايستاده اند.

خديجه از مشاهده ى آنان ترسيد؛ امّا يكى از آن بانوان گفت:, اى خديجه! نترس ما فرستاده ى پروردگار و پشتيبان تو هستيم. من ساره همسر ابراهيم خليل، دومى آسيه دختر مزاحم، رفيق تو و همسر شوهرت در بهشت، سومى مريم دختر عمران و چهارمى كلثوم خواهر موسى بن عمران هستيم.

خداوند ما را فرستاد تا در وقت ولادت، نزد تو باشم و تو را كمك كنيم.، بعد از اين گفت وگو بانوان اطراف حضرت خديجه را گرفتند و فاطمه پاك و پاكيزه به دنيا آمد.

هنگامى كه فاطمه متولّد شد، نورى از او ساطع شد چنان كه خانه هاى مكّه را روشن كرد و در مشرق و مغرب جايى نماند كه از آن نور، روشن نشود. ده نفر از حورالعين به آن خانه وارد شدند، هر يك دو ظرف پر از آب كوثر به دست داشتند. بانويى كه پيش روى خديجه بود، فاطمه را برداشت و با آب كوثر غسل داد. او لباس سفيدى را كه از شير سفيدتر و از مشك و عنبر خوشبوتر بود، بيرون آورد، فاطمه را در يك پارچه پيچيد و پارچه ديگر را مقنعه ى او كرد.

آن گاه با او سخن گفت. فاطمه فرمود:

, اشهد ان لا اله الا الله و انَّ ابى رسول الله سيد الانبياء و ان بَعْلى سيد الاوصياء ووُلدى سادَةُ الأسباط؛ گواهى مى دهم به يگانگى خدا و اين كه پدرم رسول الله، بهترين پيامبران و همسرم بهترين جانشين پيامبران و فرزندانم بهترين فرزندزاده هاى پيغمبران هستند.

آن گاه به يكايك آن بانوان سلام كرد و هر يك را به اسم صدا زد. آن زنان نيز شادى كردند و حورى هاى بهشتى خندان شدند و به يكديگر بشارت دادند. اهل آسمان ها نيز ولادت سيده ى زنان عالميان را به يكديگر بشارت دادند. در آن لحظه، نور روشنى در آسمان پيدا شد كه تا آن روز چنان نورى ديده نشده بود.

اين بار بانوان رو به خديجه كردند و گفتند:

اين دختر را بگير كه پاك كننده، پاك شده (طاهر و مطهر) و با بركت است.

خداوند به او و نسل او بركت داده است.

خديجه آغوش گشود و چون كودك دلبندش در دامن او جاى گرفت، خوشحالى از سيمايش نمودار شد و سينه اش را در دهان فرزندش جاى داد.

و اين چنين بود كه فاطمه عليهاالسلام دختر رسالت در سال پنجم بعثت، بيستم جمادى الثانى به دنيا آمد.

نرم افزار پنج تن آل عبا
جامع ترين نرم افزار پيرامون پنج تن آل عبا
موسسه احرار انديشه