گناه مانع استجابت دعا
رسول خدا(صلی الله علیه وآله): «ثلاثه من الذنوب تعجل عقوبتها و لا توخر الی الاخره: عقوق الوالدین، والبغی علی الناس و کفر الاحسان»
سه گناه است که در کیفر آن [در دنیا] شتاب شود و به روز قیامت نیفتد: نافرمانی و آزردن پدر و مادر، ستم بر مردم و کفران احسان و نیکی. ( امالی شیخ طوسی: ج 2، ص 13)
امام علی (علیه السلام): «المعصیه تمنع الاجابه » گناه از اجابت دعا جلوگیری می کند. (غرر الحکم: ص 32)
امام سجاد (علیه السلام): «و الذنوب التی ترد الدعاء و تظلم الهواء: عقوق الوالدین»،از جمله گناهانی که دعا را باز می گرداند و هوا را تاریک می کند نافرمانی ورنجاندن پدر و مادر است. (معانی الاخبار: 270)
امام سجاد (علیه السلام): «والذنوب التی ترد الدعاء: سوءالنیه و خبث السریره، و النفاق مع الاخوان، و ترک التصدیق بالاجابه، و تاخیرالصلوات المفروضات حتی تذهب اوقاتها و ترک التقرب الی الله عزوجل بالبر والصدقه و استعمال البذاء و الفحش فی القول. »(معانی الاخبار، ص 271)
آن گناهانی که دعا را باز می گرداند: بد دلی و بد طینتی، نفاق با برادران ایمانی، باور نداشتن اجابت دعا، تاخیر نمازهای واجب تا آن که وقت آن بگذرد،نزدیک نشدن به خدای «عزوجل» به وسیله صدقه و بدزبانی و فحش در گفتار.
امام باقر(علیه السلام): «نعوذ بالله من الذنوب التی تعجل الفناء و تقرب الاجال وتخلی الدیار و هی قطیعه الرحم و العقوق و ترک البر؛پناه می بریم به خدا از گناهانی که در نابودی شتاب می کنند و مرگها را نزدیک می سازند و خانه را بی خانمان می کنند و آنها عبارتند از: قطع رحم، آزردن پدر ومادر و دست کشیدن از احسان و نیکی.( اصول کافی: ج 4، ص 184)
امام صادق (علیه السلام): «اذا دعوت فاقبل بقلبک فظن حاجتک بالباب ».
هرگاه دعا کردی با دل روی آور و آنگاه گمان داشته باش که حاجتت دم در است [ومطمئن باش به اجابت آن].( بحارالانوار: ج 93، ص 305)
امام صادق (علیه السلام): «ان الله لایستجیب دعاء بظهر قلب ساه فاذا دعوت فاقبل بقلبک ثم استیقن الاجابت.»خدای تعالی دعایی را که از دل غافل و بی خبر برخیزد مستجاب نمی کند، و چون دعامی کنی با دل روی آور [و دلت همراه زبانت باشد] و سپس به اجابت آن مطمئن باش.( بحارالانوار: ج 93، ص 305.)
امام صادق (علیه السلام): «اذا اراد احدکم ان لایسئل ربه شیئا الا اعطاه فلییاس من الناس کلهم و لایکون له رجاء الا من عندالله فاذا علم ذلک من قلبه لم یسئله شیئاالا اعطاه»هرگاه یکی از شما بخواهد که هر چه از خدا می خواهد خدا به وی بدهد باید از همه مردم ناامید و مایوس گردد و هیچ امیدی جز به درگاه خدا نداشته باشد، و چون خدااین حالت او را بداند هرچه از وی بخواهد به او بدهد.( عده الداعی:8- ص 97)
مشاهده شده در حوزه نت