گل همیشه بهارم!

گل همیشه بهارم، ببین خزان باقی‌ست

خراش صاعقه بر چهر آسمان باقی‌ست

حدیث سیلی طوفان به چهرة گل سرخ

هنوز بر دهن یاس و ارغوان باقی‌ست

ز ابر فتنه تگرگی که ریخت بر سر ما

هزار غنچة پرپر به بوستان باقی‌ست

نشان مرگ و بلا بود در کویر سکوت

غریو رعد که در گوش هر کران باقی‌ست

شکست کشتی امن از شقاوت طوفان

به روی آب فقط دست بادبان باقی‌ست

هزار سال گذشت و ز تازیانة برق

شیار زخم بر اندام ناروان باقی‌ست

پرندگان بهاری ز باغ کوچیدند

به روی شاخه نشانی ز آشیان باقی‌ست

امید رویش گل را خزان ربود ز باغ

امید رجعت سرسبز باغبان باقی‌ست

گل همیشه بهارم غدیر آمده است

شراب کهنة ما در خم جهان باقی‌ست

خدای گفت که «اکملتُ دینکم» آنک

نوای گرم نبی در رگ زمان باقی‌ست

قسم به خون گل سرخ در بهار و خزان

ولایت علی و آل، جاودان باقی‌ست

گل همیشه بهارم بیا که آیة عشق

به نام پاک تو در ذهن مردمان باقی‌ست