هر بلاي بر سر ما مي آيد نتيجه عمل ما است ، مدركش هم قرآن است : ما اصابكم من مصيبه فبما كسبت ايديكم ؛ هيچ بلا و مصيبتي به شما نمي رسد مگر اينكه خودتان باعث آن بوده ايد“20،شوري”

آيت الله مجتهدي تهراني ( رحمه الله عليه ) مي فرمايند :
كسي كه حمام رفته است و لباس تميز پوشيده است همين كه يك سياهي روي صورت يا لباسش بنشيند مي فهمد ، ولي كسي كه مثلا در مكانيكي كار كرده و سياه شده ، هر قدر هم خاك بخورد و سياه شود متوجه نمي شود . گناه همين طور است .

كسي كه تزكيه كرده و خودش را تميز كرده مي فهمد ، يك گناه چقدر اثر دارد ، ولي كسي كه غرق گناه است هر چقدر كه گناه كند ، كَكَش هم نمي گزد .

آقاي سيبويه واعظ “حفظ الله”مي فرمايند: ما را از كربلا بيرون كردند ، علتش گناه بود.

اين محنتي كه مي كشم ز تنگي قفس كفران نعمتي است كه در باغ كرده ام

حضرت آيت الله مجتهدي فرمودند : تهران براي من قفس است.گاهي هم كه گريه ام نمي آيد خودم را ملامت مي كنم كه گناه كرده اي كه اشك نداري ، الان كارشناسان ومهندسين مربوطه ، يكسره در فكر اين هستند كه خانه ها و ساختمانها ي ضد زلزله بسازند ، عوض اين كار ، بايد بيايند علت زلزله را بفهمند و جلوي آن را بگيرند ، علت زلزله و بلاهاي ديگر هم ، چيزي نيست مگر گناه .

آيه الله شهرستاني مي فرمودند : تا خوب نشويم و دست از گناهان نكشيم وضع ما همين است ،

اگر صد دام برود ، هزار دام مي آيد .

يك روز سوار ماشيني بودم ، شخصي از دور شانه تخم مرغ را به من نشان داد و با حالت اعتراض گفت : دانه اي شش تومان ، من هم گفتم تا خوب نشويم وضع همينه .

چرا با انقلاب بد هستي ، چرا ناراحت مي شوي و به دولت فحش مي دهي …
هر بلاي بر سر ما مي آيد نتيجه عمل ما است ، مدركش هم قرآن است : ما اصابكم من مصيبه فبما كسبت ايديكم ؛ هيچ بلا و مصيبتي به شما نمي رسد مگر اينكه خودتان باعث آن بوده ايد .

و باز خداوند متعال مي فرمايد : و لو انّ اهل القري امنوا واتّقوا لفتحنا عليهم بركات من السماء و الارض ؛ اگر اهل شهرها ايمان بياورند و تقوا پيشه كنند ، ما نعمتها و بركتها را ، از آسمان و زمين براي آنها جاري مي كنيم . “96،اعراف”

اگر كسي واقعا بنده خدا باشد و گناه نكند ، علاوه بر اينكه رزق و روزي او را مي رساند ،

بلكه چشم و دل او سير و نسبت به آنچه كه دارد قانع مي سازد و اگر اين روش عبوديت

و بندگي و اطاعت را ادامه دهد صفات خدايي را هم كسب مي كند .

برخوردار فريد،شاکر ، آداب الطلاب ،ج1 ، ص392-390
سلسله مباحث حوزوي توسط آيت الله مجتهدي تهراني