چرا از یاد آخرت می ترسیم؟ (3)
از فرزندان آخرت باشید
حالا حضرت یک سؤال خیلی تکاندهنده میکند. در واقع به ما راهکار میدهد. سؤال را دقت کنید: «كیفَ یَعمَلُ للآخِرَةِ المَشْغولُ بِالدُّنیا= كسى كه سرگرم دنیاست چگونه مى تواند براى آخرت كار كند؟». ما آنقدر ذهنمان عادت کرده که دنیایی عمل کنیم که اصلاً با آخرت کاری نداریم. درحالیکه حضرت زین العابدین علیهالسلام فرمود: « كونوا من أبناءِ الآخِرَةِ = از فرزندان آخرت باشید» بچه آخرت باشید.
کسی که بهشت را میخواهد باید فرمولهای زنداری و شوهرداری و بچهداری و تربیت بچه را یاد بگیرد و برای آنها وقت بگذارد. بهشت و جهنم با همین شوهرداری، زنداری، بچهداری، اخلاق، ارتباط با خانواده همسر، معامله کردن، کارهای اقتصادی و اجتماعی، نماز و عبادت به دست می آید. اما کسی که خودش را مشغول دنیا کرده، نمیتواند برای آخرت آماده باشد. واقعاً انسان باید برای آخرت خودش را فارغ کند و وقت بسازد.
فرداهای دوردستی که منجر به حسرت و غم می شوند
به خدا قسم یکی از حسرتهای بزرگ جهنمیان این است که چرا من وقت نداشتم تا بهشت کسب کنم، یعنی آدم بدی نبوده فقط برای آخرتش وقت نداشته. این خیلی وحشتناک است.
نبی اکرم پیامبر رحمت صلیاللهعلیهوآله فرمودند: «إن أکثر الصیاح أهل النار من التسویف= بدرستی که بیشتری ناله های اهل جهنم از امروز و فردا کردن است»،
تسویف یعنی بگذار دیپلم را بگیرم، لیسانس را بگیرم، ازدواج کنم، این معامله انجام بشود، همهاش همین امروز و فردا، به این تسویف میگویند. ضجهشان از خود آتش جهنم نیست یا اگر در آتش هم میسوزند و اذیت میشود خودش خودش را میسوزاند، میفهمد که به خاطر تنبلی و بیحوصلگیهای خودش بوده، به خاطر این بوده که دائم امروز و فردا کرده، اصلاً برای شدن تصمیم نگرفته، برای خودش وقت نگذاشته.
مثلا بعضی در مجالس هیئت شرکت میکنند، اما هیئتشان هم دنیایی است، سازندگی ندارد. میگوید الحمدلله مشغول آخرت هستیم، ولی با حسادت، بدبینی، چشم و همچشمی، غیبت، تهمت، فضولی در کار دیگران، سرک کشیدن در اوضاع زندگی بقیه اعمالش را نابود می کند و سر از جهنم در می آورد. این روایت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله روایت مهمی است و سعی کنید در کنار خودتان داشته و به آن توجه کنید.