پا برهنه همچون گرد باد
معجزه انبساط عشق
سید حمید در اواخر اسفند سال 1362 به شهادت رسید و پیکر او را در فروردین ماه تشییع و تدفین کردند. محل دفن او پایین پای برادرش شهید سید محمدرضا میرافضلی است. حدود دو سال بعد، معلم شهید حسین باقری در عملیات والفجر 8 آسمانی شد. با توجه به نسبت خانوادگی شهید باقری با شهید میرافضلی، قرار شد او را در کنار قبر سید حمید دفن کنند. قبر را که میکندند، بخشی از دیواره قبر سید حمید فرو ریخت. از قبر او عطر بهشت میتراوید. به گفته حاج آقا آذین (جای پای هفتم، ص 163 ـ 164)، بعد از دو سال هنوز بدن سید حمید تازه بود.
حدود 26 سال از شهادت سید حمید میگذرد. زائران مزار او هر بار بیشتر میشوند. جوانانی که چندین سال بعد از شهادت او به دنیا آمدهاند، بر سر قبر او بیتابی میکنند. دم در ساختمان مقبره، کفشهای خود را میکنند و با پای برهنه بر سر قبر او مینشینند و شمعی میافروزند. بسیاری آنجا حاجت گرفتهاند. بسیاری آنجا سبک شدهاند. بسیاری آنجا نوری در درون خود کشف کردهاند. پا برهنگی زائران مزار او شاید لبیکی باشد بر پابرهنگی او در زیر آفتاب داغ خوزستان. کسی که روح خود را با عشق منبسط کرد، امکان گسترش آن را در زمان و مکان فراهم کرده است.
::آن روزی که سید حمید پابرهنه بر ریگ و سنگ خوزستان میدوید و جسم خود را تعذیب میفرمود، هیچش سودای آن نبود که بر مزارش دو نفر گرد آیند یا دهها نفر. کسی حاجت بگیرد یا نگیرد. او داشت از جسم خود میکاهید تا روحش آماده پر کشیدن شود. تا بالهای پرواز سبکتر بروید. تا عشق در جان او تجلی کند. این گفتار، تنها یادآورییی است برای ما که بدانیم، رهروان عشق، ره چگونه سپردهاند و یادگاران روح منبسط آنها چیست؟
::
یکی از دوستان تعریف میکرد که یک شب جمعه در حوالی مزار شهید میرافضلی خانوادهای را دیده که دنبال قبر او میگشتند. آنها را راهنمایی میکند و کنجکاو میشود که ماجرا چیست. میگویند: کتاب سرگذشت او را خواندهاند و نادیده به روح او متوسل شدهاند و حاجت گرفتهاند و آمدهاند ببینند کیست آنکه نزد خداوند اینچنین آبرو دارد. ازین دست حکایت در مورد سید حمید فراوان نقل شده است. عیار و ارزش شهیدان را حاجت برآوردن آنها تعیین نمیکند. والاترین هنر شهیدان، رسیدن به جایگاه شهادت و صعود به مرتبت فنا فی الله است. مابقی، حکایت ما خاکیان است که دنبال سر آنها، «دریغ و درد» میخوانیم. بزرگترین معجزه سید حمید، جذب جوانان به آیینی است که بوی معرفت و عشق دارد. کاری که امروزه متأسفانه بسیاری از زندگان، از انجام آن عاجزند.
سيدپابرهنه/احمد ايزدي