روایت فیلم پاندای کونگفو کار 2 از ارباب شن تصویری را به نمایش می گذارد که در آن این فرمانروای قدرت طلب به دنبال این است که از قدرت لوازم آتش بازی که نور به ارمغان می آورد استقاده شیطانی و قدرت طلبانه ای کند و از آن سلاحی بسازد- دقیقا وسیله ای که” شن” می سازد با کلمه سلاح در فیلم شناخته می شود که نوعی توپ است- و علیه مردم و برای ایجاد رعب استفاده کند. ارباب شن دقیقا نماد آن دسته از رهبران قدرت طلب دنیا هستند که می خواهند تا از انرژی هسته ای به عنوان سلاح استفاده کنند. در بخشی از این انیمیشن رهبران شهر چینی در جواب “پو” که از آنها می خواهد تا از زندان فرار کرده و علیه ارباب شن بجنگند، می گویند که ارباب شن تهدید کرده که این سلاح ها را علیه مردم و شهر استفاده می کنند و آنها با تسلیم شدنشان در حقیقت از مردم دفاع می کنند. تصمیمی که البته قهرمان داستان یعنی “پو”آن را بر نمی تابد. این انیمیشن در حقیقت در عین نماد سازی در حال آموزش سیاست بین الملل ابرقدرت ها به زبان ساده در مبارزه با کشورهایی است که متهم به تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ای هستند. کودکی این انیمیشن را می بیند، کمی بعد و در ابتدای جوانی به راحتی در مقابل ساده ترین استدلال های دولتمردان غربی منقاد می شود و اگر این اتفاق رخ دهد یکی از بزرگترین اهداف تامین می شود و آن اغناء افکار عمومی است و از آن مهم تر تعمیق سیاست های کلان در ذهن و روح نسل آینده است.