تولد امام هادي «عليه السلام» روز سه شنبه نيمه ذي حجه سال دويست و دوازده هجري قمري در مدينه بوده است و در سوم رجب دويست و پنجاه و چهار در سامرا رحلت فرموده است و عمر ايشان چهل ويك سال و هفت ماه بوده است و مادرش كنيزي به نام سمانه است و مدت امامت ايشان سي و سه سال بوده است و مدت توقف ايشان در سامرا ده سال و چند ماه بوده است.(روضه الواعظين،‌ترجمه مهدوي دامغاني،ص402)
بحار الانوار در مورد محل زندگي اين امام بزرگوار مي نويسد:«سَمِعْتُ مَشَايِخَنَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ يَقُولُونَ إِنَّ الْمَحَلَّةَ الَّتِي يَسْكُنُهَا الْإِمَامَانِ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ (عليهما السلام)  بِسُرَّ مَنْ رَأَى كَانَتْ تُسَمَّى عَسْكَرَ فَلِذَلِكَ قِيلَ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا الْعَسْكَرِيُّ»؛ محله اي كه دو امام هادي و امام حسن عسكري‌(عليهما السلام) در آن زندگي مي كردند سامرا نام داشت كه به آن محله عسكر نيز مي گفتند و به همين دليل به اين دو امام عسكري مي گويند.
اين كتاب شريف به نقل از مناقب ابن شهرآشوباسم و كنيه امام دهم را چنين بيان مي كند:«اسْمُهُ عَلِيٌّ وَ كُنْيَتُهُ أَبُو الْحَسَنِ لَا غَيْرُهُمَا وَ أَلْقَابُهُ النَّجِيبُ الْمُرْتَضَى الْهَادِي النَّقِيُّ الْعَالِمُ الْفَقِيهُ الْأَمِينُ الْمُؤْتَمَنُ الطَّيِّبُ الْمُتَوَكِّلُ الْعَسْكَرِيُّ وَ يُقَالُ لَهُ أَبُو الْحَسَنِ الثَّالِثُ وَ الْفَقِيهُ الْعَسْكَرِيُّ
وَ كَانَ أَطْيَبَ النَّاسِ مُهْجَةً وَ أَصْدَقَهُمْ لَهْجَةً وَ أَمْلَحَهُمْ مِنْ قَرِيبٍ وَ أَكْمَلَهُمْ مِنْ بَعِيدٍ إِذَا صَمَتَ عَلَيْهِ هَيْبَةُ الْوَقَارِ وَ إِذَا تَكَلَّمَ سِيمَاءُ الْبَهَاءِ وَ هُوَ مِنْ بَيْتِ الرِّسَالَةِ وَ الْإِمَامَةِ وَ مَقَرِّ الْوَصِيَّةِ وَ الْخِلَافَةِ شُعْبَةٌ مِنْ دَوْحَةِ النُّبُوَّةِ مُنْتَضَاةٌ مُرْتَضَاةٌ وَ ثَمَرَةٌ مِنْ شَجَرَةِ الرِّسَالَةِ مُجْتَنَاةٌ مُجْتَبَاةٌ وُلِدَ بِصَرْيَا مِنَ الْمَدِينَةِ النِّصْفَ مِنْ ذِي الْحِجَّةِ سَنَةَ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ وَ مِائَتَيْنِ»؛ نامش علي و كنيه‏اش ابو الحسن بود كه جز اين نام و كنيه نداشت اما داراى لقبهاى زيادى از قبيل: نجيب، مرتضى، هادى، نقى، فقيه، امين، مؤتمن، طيّب، متوكل، عسكرى بود آن جناب را ابو الحسن ثالث و فقيه عسكرى ميگفتند.
از تمام مردم خوشبوتر و راستگوتر و با نمك‏تر و كامل‏تر بود هنگام خاموشي آثار هيبت و سنگينى در چهره‏اش آشكار بود و در موقع سخن گفتن چهره‏اى گيرا و جذاب داشت از خاندان نبوت و امامت بود و پسنديده‏ترين فرد خاندان رسالت و برگزيده‏ترين شخصيت منسوب به پيامبر اكرم بود.
سال دويست و دوازده نيمه ذيحجه در محلي بنام صريا از اطراف مدينه متولد شده.