مردى از امام پنجم (ع ) علت حرام شدن شراب را سؤ ال مى كرد. آنحضرت اينطور فرمودند:

ان مدمن الخمر كعابد و ثن و يورثه الارتعاش ، و يهدم مروءته ، و تحمله على التجسر على المحارم ، منسفك الدماء و ركوب الزنا، حتى لايومن اذا سكر ان يثبت على

حرمه ، وهو لا يعقل ذلك ، و الخمر لا تزيد شاربها الا كل شر

دائم الخمر مانند بت پرست است شراب برايش رعشه بدن پديد مى آورد، مردانگى و انصاف و مروتش را نابود مى كند تشراب است كه كه شراب خوار را وادار بر

جسارت بر نزديكان و اقوام و خويشان و خون ريزى و زنا مينمايد حتى از زناى با محارم ايمن نمى تواند بود او پس از مستى اين كار را بى توجه انجام مى دهد و خلاصه

شراب وادار كننده به هر نوع شر و اعمال ضد انسانى است .

بحارالانوار ج 65 ص 164.