• ابراهيم بن ‏محمد ثقفي روايت کرده است: “تسبيح حضرت زهرا «عليها السلام»، دختر پيامبر اکرم‏«صلي الله عليه وآله» از يک رشته نخ پشمي به هم بافته شده‏اي بود که به تعداد تکبيرات بر آن گره خورده بود و حضرت آن را با دستش حرکت مي‏داد و تکبير مي‏گرفت تا اينکه حمزةبن عبدالمطلب شهيد شد. پس از شهادت وي، از تربت او استفاده کرده تسبيح‏هايي از آن ساخت و مردم نيز از او تبعيت کرده و از تربت حضرت حمزه تسبيح درست کردند."[1] .
• از روايت فوق نتيجه مي‏گيريم اوّلاً براي ذکر خدا و به ياد او بودن يکي از عوامل مهم، داشتن برنامه و ابزار خاص براي شمارش عدد اذکار مي‏باشد.
• ثانياً: حضرت زهرا«عليها السلام» با ابتکار عمل در ابتداء از تسبيح ساده و ساخته خود استفاده مي‏برد.
• ثالثاً: پس از شهادت شهداي احد از تربت مقدس شهيدان تسبيحي گلي ساخت و اين عمل علاوه بر دخالت ارزشها در صنعت تسبيح‏سازي، نوعي تعظيم شعائر اسلامي، جاودانه نمودن شهيدان راه خدا و جلوگيري از امحاء نام و ياد آنان مي‏باشد.
• رابعاً: اين عمل حضرت زهرا «عليها السلام» پس از آن پايه‏اي براي ساختن تسبيح از تربت مقدس شهداي کربلاء گرديد که تسبيح گفتن با آن پاداش ذکر را هزار برابر مي‏سازد.

1.فاطمه زهرا (س) شادمانی دل پیامبر ص 303