ماه شعبان برای سالکان طریق و رهپویان سوی دوست، از جایگاه و ارزش خاصی برخوردار است، نه تنها افراد گنهکار و درمانده، بلکه اولیای الهی نیز شب و روز آن را قدر می دانند و برای بهره مندی از برکات آن تمام سعی و تلاش خود را مبذول می دارند: در روایتی «صفوان بن مهران جمال» مى گوید: امام صادق (علیه السّلام) به من فرمود: «اطرافیان خود را به روزه ى ماه شعبان و تشویق كن.» عرض كردم: «فدایت گردم! آیا براى روزه ى آن فضیلت خاصى را در نظر دارید؟» فرمود: «بله، رسول خدا -صلّى اللّه علیه و آله و سلّم- وقتى هلال ماه شعبان را مى دید، دستور مى داد كه منادى در شهر «مدینه» ندا در دهد: اى اهل یثرب، من فرستاده ى خدا به سوى شما هستم. آگاه باشید كه شعبان ماه من است، پس رحمت خدا بر كسى كه در این ماه مرا یارى دهد. «إقبال الأعمال، ج 2، ص683.»
امام صادق (علیه السّلام) در ادامه فرمود: «امیر مؤمنان (علیه السّلام) مى فرمود: از آن زمان كه صداى منادى رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) را درباره ى ماه شعبان شنیدم، در طول عمرم -اگر خدا بخواهد- روزه ى ماه شعبان از من فوت نخواهد شد». آن گاه امام صادق (علیه السّلام) فرمود: «روزه ى دو ماه پشت سر هم، توبه [پذیرفته شده] از سوى خدا است».
تجویز روزه برای نورانی شدن و خلاصی از گناه:
در روایی زیبا از امام علی (علیه السلام) اثر و برکت ارزشمند روزه ی ماه شعبان این چنین مورد توجه قرار می گیرد: «صَومُ شَعبانَ یَذهَبُ بِوَسواسِ الصَّدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ؛روزه ماه شعبان، وسواس دل و پریشانى هاى جان را از بین مى برد.
یکی از اعمال با ارزش و زیبای ماه شعبان، روزه گرفتن است. در متون روایی، احادیث فراوانی در خصوص اهمیت روزه در این ماه وارد شده است. «عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله و علیه وآله مَنْ صَامَ شَعْبَانَ كَانَ لَهُ طُهْراً مِنْ كُلِّ زَلَّةٍ وَ وَصْمَةٍ وَ بَادِرَةٍ قَالَ أَبُو حَمْزَةَ قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ ع مَا الْوَصْمَةُ قَالَ الْیَمِینُ فِی الْمَعْصِیَةِ وَ النَّذْرُ فِی الْمَعْصِیَةِ قُلْتُ فَمَا الْبَادِرَةُ قَالَ الْیَمِینُ عِنْدَ الْغَضَبِ وَ التَّوْبَةُ مِنْهَا النَّدَمُ؛« الكافی، ج 4، ص93، ح8»
أبو حمزه گوید: امام باقر (علیه السّلام) از پدر بزرگوارش (علیه السّلام) روایت نمود كه پیغمبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: شخصى كه ماه شعبان را روزه بگیرد از هر لغزش و «وصمة» (سستى) و «بادره» (تندى و تیز خشمى) مصون خواهد شد. ابو حمزه گوید: به آن حضرت عرض كردم: «وصمة» چیست؟ فرمود: سوگند در معصیت و نذر در نافرمانى از خدا منعقد نمى گردد، گفتم: «بادره» چیست؟ فرمود: سوگند خوردن در حال خشم، و توبه از آن پشیمانى از آن است» و همچنین در روایی زیبا از امام علی (علیه السلام) اثر و برکت ارزشمند روزه ی ماه شعبان این چنین مورد توجه قرار می گیرد: «صَومُ شَعبانَ یَذهَبُ بِوَسواسِ الصَّدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ؛ « تحف العقول ص 102 - خصال ص 612» روزه ماه شعبان، وسواس دل و پریشانى هاى جان را از بین مى برد.

مشاهده شده درحوزه نت

با ادامه مطالب همراه ما باشید…