پرسشی که تعبیر کنندگان خواب پس از آگاهی از صحنه های خواب ورویای ما بیان می کنند آن است که:

چه زمانی از شب یا روز این خواب را دیده ای؟

و در پی آن نسبت به حالات روحی وجسمی انسان پیش از خواب سؤالاتی می کنند تا همراه با بصیرتی بیش تر به تعبیر خوا ب بپردازند.
بدین خاطر بسیاری از افراد از زمان های مناسب برای خواب،پرسش می نمایندونسبت به تأثیر ساعات مختلف در چگونگی تعبیر رؤیا سؤالاتی مطرح می کنند.
از آن جا که آفرینش در نگاه اندیشمندان وخردمندان حقیقی، چونان آموزشگاهی بزرگ است که در ساعاتی باید با نشاط وپر طراوت، بیدار وهوشیار بود وبه تحصیل کمالات وجمع ره توشه ها ی شا یسته پرداخت، از این رو لحظات وساعات ویژه ای در سیره وسخن شایستگان بیان شده تا شیفتگان کمال وتکامل، زمان های زرینی از شبانه روز را نصیب خود سازند وافزون بر حرکت، سرعت بسیاری نیز در این مسیر بیابند.
با هم یکایک این ساعات را بررسی می کنیم ونخست به «زمان های نا مناسب» برای خواب بپردازیم:

1.خواب بعد از اذان صبح
از آن جا که سنت ناب اسلامی بر خوابیدن در آغازین ساعات شب وبیداری در صبحگاهان روح افزا وپرطراوت است، از این رو خواب بعد از اذان صبح وپیش ازطلوع آفتاب مایه ی کمی رزق، زردی پوست صورت وزشتی چهره دانسته شده است.

2.خواب بعد ازعصر
این درآینه ی معارف دینی موجب نادانی، حماقت وکمی عقل معرفی شده است.

3.خواب قبل از نماز عشا
درسال ها یشروع رسالت رسول اکرم«صلی الله علیه وآله» خواب پیش از نماز عشا موجب وجوب روزه ی فردا می گردید که پس از چندی این حکم نسخ شد، اماناشایستی این خواب هنوز به قوت خود باقی است، از این رو سبب محرومیت انساان از رزق مادی ومعنوی بیان شده است. افزون بر آن تمامی خواب هایی که مایه ی از دست رفتن نماز یا کنار گذاشتن فضیلت اول وقت این عبادت می شود وافراد را بی اعتنا به دستورهای الهی می نماید،ناپسند دانسته شدده است.

4.خواب بعد از غذا
در سخنی از رسول اکرم«صلی الله علیه وآله» است که خواب پس از صرف غذا،بدون اندکی فاصله موجب قساوت قلب می شود.(بلغة الشیعه،ص125)
گویی چنین شیوه ای در زندگی، خوردن وخوابیدن را هدف نخست انسان ساخته وآدمی را از اوج انسانیت به قعر انسانیت سقوط می دهد.

5.خواب انسان جنب در حالت روزه
کراهت خواب افراد جنب بدون وضو یا غسل ویا تیمم،بحثی چشمگیر در سلسله مباحث فقهی است، اما این موضوع آن گاه اهمیت ویژه ای می یابد که در زمان مقدسی چون ماه مبارک رمضان ویا در حالت روزه انجام شود، بدین خاطر توصیه ی بسیاری به ترک آن شده است، همان گونه که در شب های آن ماه مبارک نیز چنین سفارشی شده است.

6.خواب در زمان های عذاب
خواب در زمان کسوف،خسوف، بادهای تند وترسناک، زلزلهای که احتمال انجام آن بیان شده،هنگام نزول عذاب الهی، سرما وگرمای دور از انتظار ودرغیر زمان خود، هنگام شیوع وبا وطاعون ومجموعه اوقاتی که احتمال نزول بلا وقهر الهی در آن وجود دارد، مورد نکوهش قرار گرفته است.

7.خواب به هنگام نزول رحمت الهی
جهالت وغفلت نسبت به زمان هایی که هنگام برگرفتن توشه ی روحانیت ومعنویت وزمینه ساز انس وصفای انسان باخدای مهربان است، موجب از دست رفتن گنجینه های جاودان معنوی است که گاه خسارتی بی جبران وحسرتی بی پایان در پی خواهد داشت. همانند بیداری وتوجه به شب های قدر، شب های جمعه، روزهای فطر،قربان،جمعه،نیمه شعبان، اول ماه رجب، اول ماه محرم و….
امام علی «علیه السلام»،شیعیان خویش را این گونه به هوشیاری در استفاده از سحرگاهان فراخوانده که:
«اسهروا عیونکم واضمروا بطونکم؛چشم خود را با راز ونیاز شبانه بیدار دارید واز شکم بارگی وپرخوری بپرهیزید» (نهج البلاغه،خطبه 183،فراز 20)

واستاد شهریارنیز با شعری شیرین تمامی زندگی را رویایی دانسته که لحظاتی چند با آن خواهیم بود:

جوانا مهلت امروز دریاب                    که فردایی بماند یا نماند
همین امروز می کن کار امروز          که فردا جز پی فردا نماند
جهان رویاست تا چشمی گشودی    به دستت چیزی از رویا نماند

مشاهده شده در کتاب جوانان پرسش ها وپاسخ ها،احمدلقمانی،ج1،ص238-243

با ادامه مطالب با ما همراه باشید…