*فهب لي شوقا الي لقائك و اشفاقا من عذابك و حيا منك*

پروردگارا به من شوق ديدارت و ترس از عذلبت و حياي از خودت عطا كن.

*واملا قلوبهم حيا منك حتي يستحيوا منك كل وقت *

خدايا دلها ي مومنان را از حياي خودت آكنده ساز تا هر زمان از تو حيا كنند .

آري خاصيت حيا چنين است  هنگاميكه ميان دو نفر برقرار مي شود برظرفيت محبت آن دو مي افزايد و باعث مي گردد پيوند دوستي آنان تا مدت بيشتري تداوم يابد ،برعكس دوستي هايي كه توام با بي حيايي و بي شرمي باشد ،روز به روز به افول نهاده وكم كم  تكراري و ملال آور خواهد شد .آن گوهري كه روابط ما را رو به زيبايي سوق مي دهد حياست .در برخي روابط و پيوند ها رايحه حيا به مشام نمي رسد و طراوت وشادابي در آن رخنه نكرده است رابطه اي كه پوشش حيا بر روي آن جاي گرفته ،ديرتر به حد اشباع مي رسد .

امام صادق (عليه السلام ):

ادب و احترام ميان خود وبرادر دوست و مومن خويش را از ميان مبر ،چرا كه اگر اين ادب و احترام رخت بربست حريم ميان تو و او نيز شكسته خواهد شد

1-بحار الانوار ج95

2-بحار الانوار ج74

3-بحار الانوار ج75