روبروی درِ کنونی، کمی در سمت راست، قبور مطهر چهار امام معصوم علیهم السلام قرار دارد:

1- امام حسن بن علی علیهما السلام

امام مجتبی علیه السلام در نیمه رمضان سال سوم هجرت در مدینه زاده شد و از همان دوران کودکی مورد علاقه شدید رسول خدا صلی الله علیه و آله قرار گرفت، پس از رحلت آن حضرت، در کنار پدر بزرگوارش امیر مؤمنان علیه السلام، در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان شرکت جست و پس از شهادت پدر، به امامت‌منصوب‌وحدود شش ماه خلافت کرد. سپس معاویه جنگی را بر آن حضرت تحمیل نمود و مردم ایشان را تنها گذاشتندتااین‌که سرانجام به تحریک معاویه پسر ابو سفیان، در سال 50 ه. ق. توسط همسرش جَعده دختر اشْعَث بن قیس، مسموم و به شهادت رسید و در بقیع به خاک سپرده شد.

2 - امام زین العابدین علی بن الحسین علیهما السلام‌

امام سجاد علیه السلام در سال 38 ه. ق. به دنیا آمد و در دوران امامت حسن بن علی علیهما السلام و پدر بزرگوارش حسین بن علی علیهما السلام رشد یافت. در کربلا همراه پدر بود اما به دلیل بیماری نتوانست سلاح به دست گیرد. آن حضرت را با دیگر اسیران به شام بردند و از آن پس نزدیک سی و چهار سال امامت داشت و سرانجام در سال 94 ه. ق. به تحریک ولید بن عبدالملک مسموم و به شهادت رسید و در کنار امام مجتبی علیه السلام در بقیع آرمید.
زهد و عبادت و کرم و بزرگواری آن حضرت زبان زد خاص و عام و دوست و دشمن بود.

3- امام محمد بن علی بن الحسین علیهم السلام‌

امام باقر علیه السلام در سال 58 ه. ق. به دنیا آمد و تا سال 94 ه. ق. در کنار پدر بزرگوارش در مدینه زندگی کرد.
پس از شهادت پدر رهبری را در دست گرفت و شاگردان فراوانی را تربیت کرد. در نشر معارف اسلامی و اهل بیت پیامبر علیهم السلام گام‌های بلندی برداشت. آن حضرت را «باقر العلوم» یعنی شکافنده دانش‌ها لقب دادند. امام باقر علیه السلام در سال 114 و یا 117 ه. ق. به تحریک هشام بن عبدالملک به شهادت رسید و در کنار پدر بزرگوارش در بقیع به خاک سپرده شد.

4- امام جعفر بن محمد الصادق علیهما السلام‌

آن حضرت در سال 80 یا 83 ه. ق. به دنیا آمد و پس از شهادت پدر، رهبری پیروان اهل بیت علیهم السلام را بر عهده گرفت و در دوران حیات پر بار خود، هزاران شاگرد را در رشته‌ها و علوم مختلف تربیت کرد. منصور دومین خلیفه عباسی بر آن حضرت به شدّت سخت گرفت و سرانجام در 25 شوال 148 ه. ق. به تحریک وی، آن حضرت مسموم گردید و به شهادت رسید و در بقیع کنار جد و پدرش دفن شد.

در کنار قبور چهار امام از اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله دو قبر دیگر وجود داد که یکی از آنها قبر عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر صلی الله علیه و آله و دیگری قبر فاطمه بنت اسد مادر امیرمؤمنان علی علیه السلام است.

عباس بن عبدالمطلب‌

وی از شخصیت‌های بزرگ قریش و 2 یا 3 سال از رسول‌خدا صلی الله علیه و آله بزرگتربود. در مکه از اظهار ایمان خودداری می‌کرد، در سال دوم با اکراه به همراه قریش در جنگ بدر شرکت جست سپس به اسارت مسلمانان درآمد و با فدیه آزاد شد و سرانجام در زمره بهترین یاران پیامبر صلی الله علیه و آله به شمار آمد. پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام وفادار ماند و در سال 32 ه. ق. در زمان عثمان در مدینه درگذشت و در قبرستان بقیع دفن گردید.

فاطمه بنت اسد

او همسر ابوطالب، مادر علی بن ابی طالب علیه السلام و از نخستین بیعت کنندگان با رسول خدا صلی الله علیه و آله بود و به عنوان همسر ابوطالب در سرپرستی پیامبر سهم به سزایی داشت.
وی از آن چنان قداستی برخوردار گردید که به درون کعبه راه یافت و فرزندش علی بن ابی طالب علیه السلام را در آن جا به دنیا آورد.
مزار فاطمه بنت اسد، مادر امیر مؤمنان علی علیه السلام در رحلت او رسول خدا صلی الله علیه و آله به شدت متأثر شد و بر جنازه‌اش نماز گزارد و در حالی که بر وی می‌گریست او را در قبر نهاد.قبور فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله‌

در قبرستان بقیع سه تن از دختران رسول خدا صلی الله علیه و آله به نام‌های زینب، ام کلثوم و رقیّه و

نیز ابراهیم پسر آن حضرت دفن شده‌اند.

همچنین در قبرستان بقیع بعضی از همسران پیامبر صلی الله علیه و آله و خویشاوندان و اصحاب شان دفن هستند