اى درد اگر تو نماینده خدایى که براى آزمایش من قدم به زمین گذاشته‏اى تو را مى‏پرستم، تو را در آغوش مى‏کشم و هیچ‏گاه شکوه نمى‏کنم. بگذار بند بندم از هم بگسلد، هستیم در آتش بسوزد و خاکسترم به باد سپرده شود؛ باز هم صبر مى‏کنم و خداى بزرگ را عاشقانه مى‏پرستم. اى خدا، این آزمایش‏هاى دردناکى که فرا راه من قرار داده‏اى؛ این شکنجه‏هاى کشنده‏اى را که بر من روا داشته‏اى، همه را مى‏پذیرم.

خدایا، با غم و درد انس گرفته‏ام. آتش بر من سلامت شده و شکست و ناملایمات، عادى گشته است. خطر و مرگ، دوستان صادق من شده‏اند. از ملاقاتشان لذت مى‏برم و مصاحبتشان را آرزو مى‏کنم.

شهيد مصطفي چمران