پیوند: http://www.noormags.com/view/Magazine/ViewPages.aspx?ArticleId=4845

انس با قرآن موجب خودسازی، از بین رفتن خودبینی، حب دنیا و کلیه صفات منفی و زشت و نامیمون می‌شود.
زیرا قرآن این گونه صفات ناپسند را محکوم می‌کند.

چنین انسانی هیچ‌گاه خود را اسیر دنیا نمی‌سازد،بلکه دنیا و آن‌چه را در آن هست مسخر خود می‌کند و به عنوان ابزار الهی جهت تعالی خود و دیگر انسان‌ها، به خدمت می‌گیرد.

انس با قرآن نگرشی نو بر عالم خلقت از کران تا کران را ایجاد کرده و او را به حقایق رهنمون می‌سازد ، تا راز خلقت پدیده‌ها را کشف کند.

نتیجه : چنین انسانی چشم بصیرت یافته و خود را می‌شناسد.

بهترین راه انس با قرآن تفکر و تدبر و تعمق در مفاهیم و معانی آن است ، زیرا خود قرآن انسان‌ها را به اندیشیدن در قرآن دعوت می‌کند «افلایتدبرون القرآن» محمد/24

و اساساً خداوند فلسفه پیدایش و نزول را تدبر امت در آیات آن و شناخت حقایق می‌داند «کتاب انزلناه الیک مبارک لیدبروا آیاته و یتذکر اولوالباب»ص/29
(قرآن کتاب مبارک و عظیم شأنی است که بر تو فرو فرستادیم تا امت در آیاتش اندیشه کنند و صاحبان مقام عقل، متذکر آن شوند)