علىّ فرزند ابوحمزه بطائنى حكايت كند: روزى از روزها جهت ديدار و ملاقات امام موسى كاظم علیه السلام حركت كردم ، حضرت را در زمين كشاورزى در حالتى يافتم كه مشغول كار و تلاش بود و عرق از بدن مباركش سرازير گشته بود. بسيار تعجّب كردم و اظهار داشتم: يابن رسول اللّه ! من فداى شما گردم ، مردم كجا هستند تا مشاهده كنند، كه شما اين چنين در اين گرماى سوزان مشغول كار هستى و تلاش و فعّاليّت مى نمائى . امام علیه السلام لب به سخن گشود و فرمود: اى علىّ! آباء و اجدادم كه از من بهتر و برتر بوده اند، به طور مرتّب كوشش و تلاش داشته اند و هر كدام به نوعى كار مى كرده اند. سپس امام موسى كاظم علیه السلام خود افزود: و اين نوع كار و تلاشى را كه من مشغول انجام آن هستم و تو مشاهده مى كنى ، پيامبران مُرسل الهى و نيز پيامبران غير مرسل همه شان به آن اشتغال داشته اند و به وسيله آن تلاش و امرار معاش مى كرده اند. و همچنين بندگان صالح خداوند متعال همه در تلاش و كوشش ‍ مى باشند. عوالى اللئالى، ج 3، ص 200، ح 22.