در کودکی نسبت به ما می‌گفتند:
بچه است، کودک است، و دوران کودکی حساب و کتابی ندارد اما وقتی نوجوان وارد مرحله‌ی دیگری از زندگی شد.
و دوران کودکی را سپری کرد، انتظارات پدر و مادر، خویشاوندان و همسایگان بالا می‌رود. و از نوجوان توقع شخصیت و بزرگواری دارند.
از کارهای او ایراد می‌گیرند.
رفتار نوجوان را به محاسبه و ارزیابی می‌گذارند.
شاید برخی از نوجوانان فکر کنند که پدر و مادر آنها را دوست ندارند.
نه بلکه در این دوران زیبا آنها را بیشتر دوست دارند و از حضورشان شادند، اما چون میزان انتظارات بالا می‌رود، اعتراض و ایرادگیری نیز فرق می‌کند.

رعایت حقوق دیگران

باید نوجوانان نیز درست بیاندیشند.
قانونمند بازی کنند.
از کارهای بیهوده بپرهیزند و شخصیت اجتماعی خود را تقویت کنند که یکی از راههای آن، تنظیم روابط اجتماعی است.
یعنی بدون اجازه وارد اطاق پدر و مادر نشوند.
بدون اجازه، اسباب و وسائل دیگران را در اختیار نگیرند.
بدون هماهنگی، وارد اطاق یا منزل دیگران نشوند.
بدون اطلاع، دست در جیب پدر و مادر نکنند.
 قال علی علیه‌السلام:
«و ارض من الناس بما ترضاه لهم من نفسک»
(آنچه را که برای خود می‌پسندی برای دیگران هم بپسند). نامه‌ی 56 /31 نهج‌البلاغه المعجم‌المفهرس.

ضرورت هماهنگی با دیگران

برای تنظیم روابط اجتماعی، باید به حقوق دیگران احترام بگذارد، و با دوستان و همسایگان هماهنگ باشد، و آنگونه که دوست دارد مردم نسبت به او مهربان و اهل گذشت و نیکوکار باشند او نیز نسبت به دیگران نیکوکار باشد.
دختران نوجوان باید در خانه و خانواده، مشاور و کمک کار مادر باشند، و جای خالی او را بتوانند جبران کنند.
 قال علی علیه‌السلام:
«فلیکن امر الناس عندک فی الحق سواء»
(امور مردم در اجرای حق باید نزد تو مساوی باشد) .نامه‌ی 1/59 نهج‌البلاغه المعجم‌المفهرس.
دختران نوجوان اگر بر اساس معیارهای صحیح اخلاقی که امام معرفی فرمود، روابط خود را با دوستان، با پدر و مادر، با همسایگان تنظیم کنند
و کسی را نرنجانند.
و حقوق کسی را نادیده نگیرند.
و بدون هماهنگی و اجازه گرفتن دست به کاری نزنند.
و به شخصیت افراد احترام بگذارند.
می‌توانند بهترین، سالمترین رابطه‌ی انسانی، اخلاقی را با دوستان و دیگر افراد جامعه داشته باشند.