بعضی خیال می کنند تقوی محدودیّت و زندان است ، ولی تقوی قلعه و دژ است . فرق بین زندان و قلعه آن است که زندان را از بیرون قفل می کنند و یک محدودیّت تحمیلی است که با آزادی بشر سازگار نیست ، امّا قلعه را انسان خود انتخاب می کند و خودش از درون قفل می کند تا از انواع حوادث بیمه باشد.

راستی ، ما که کفش به پا می کنیم ، پای خود را بیمه می کنیم یا محدود؟

پس هر محدودیّتی بد نیست و هر آزادی ارزش نیست . همان گونه که هر توسعه ای ارزش نیست . زیرا میکرب سرطان هم گاهی در بدن توسعه پیدا می کند، و هر عقب گرد و ارتجاعی بد نیست . بیمارانی که به پزشک مراجعه می کنند، هدفی جز برگشت به حالت قبل ندارند و این برگشت ارزش است . تقوی ؛ یعنی ایمن سازی .

زنان ودخترانی که به

اسم آزادی ، به هر شکلی خود را در مَعرَض دید دیگران قرار می دهند، اگر چند دقیقه (تنها چند دقیقه ) با خود فکر کنند،

حتّی اگر مسلمان نباشند، عقل و علم ایشان ، آنان را به سوی پاکی و عفّت و پوشش دعوت خواهد کرد. زیرا بد حجابی یا بی حجابی عامل :

1 سوءظن نسبت به آنان ، 2 توطئه برای ربوده شدن آنان ، 3 گسستن نظام خانواده ، 4 تحریک های نابجا و به هم خوردن تعادل روحی ، 5 گرایش به خودنمائی وتجمّلات ، 6 ضربه علمی به دانشجویان و از بین بردن تمرکز فکری آنان نسبت به درس و مطالعه ، 7 خجل کردن افراد بی بضاعتی که توان تهیّه این گونه لباس و تجمّل را ندارند، 8 ضربه اقتصادی ، زیرا به جای دقّت در کار، به هوسبازی سرگرم می شوند، 9 به ناکامی کشاندن زنان و دخترانی که شکل و رویِ در خور توجّهی ندارند، 10 ایجاد دغدغه برای والدین ، 11 راضی کردن هوس بازان ، 12 پیدایش رقابت های منفی ، 13 فرار از خانه ، 14 پیدایش اطفال نامشروع ، 15 بروز امراض مقاربتی ، 16 پیدا شدن امراض روانی ، 17 پیش آمدن مسائلی از قبیل سقط جنین ، خودکشی یا دیگرکشی یا حمله به دیگران و حوادث رانندگی و… که اینها همه گوشه ای از بی تقوایی درباره یکی از مسائل (حجاب ) است .

شاید به همین دلیل باشد که در قرآن ، این همه در مورد تقوی سفارش شده است و امام جمعه باید در همه خطبه ها، مسئله

تقوی را مطرح کند و قرآن به مقدار کم تقوی قانع نیست و می فرماید: (فاتّقوا اللّه ما استَطَعتم )(1) تا آنجا که می توانید تقوی داشته باشید. و در جای دیگر می فرماید: (اتّقوا اللّه حقَّ تُقاتِه )(2) آن گونه که حقّ تقوی است ، تقوی داشته باشید.

البتّه نباید ماءیوس شویم ، زیرا هرگاه به گناهی گرفتار شدیم ، می توانیم با طناب نماز و توبه و استمداد از خداوند، خود را از منجلاب گناه نجات دهیم .

پی نوشت:

1-تغابن ، 16

2- آل عمران ، 102