نگران كردن پدر و مادر-ولو يك دقيقه-گناه است. اگر مي خواهي به منزل دير بروي ، زنگ بزن اطلاع بده تا نگران نشوند.

امام رضا (علیه السلام) نسبت به خانواده حساسیت بالایی داشتند و خودشان به شدت مقید به انجام رفتارهای مثبت در خانواده بودند. ایشان در بخشی از کلام مبارکشان از رسول الله (صلی الله علیه و آله) نقل می فرمایند: «نیکوترین مردم در ایمان، مهربان ترین ایشان است با اهل خود و من مهربان ترین شما هستم با اهل خود.»[1] به طور کلی سیرۀ رفتاری ایشان در خانواده را می توان از دو منظر مورد مطالعه قرار داد: 1- رفتار عمومی 2- رفتار شخصی

1- رفتار عمومی
رفتار عمومی شامل رفتارهای کلی امام (علیه السلام) در محیط خانواده است. رفتارهایی از قبیل تأمین معیشت، آداب سفره، نصیحت عمومی، خوش خویی و خوش رویی در منزل، اهمیت به ارزش ها و … .
یک مرد در خانواده می تواند با تقید به رفتارهای مثبت، هم زمینۀ رشد معنوی خود و هم موجبات رشد مادی و معنوی اهل خانواده را فراهم کند. امام (علیه السلام) در این رابطه می فرمایند: «براى خانه هایتان بهره اى از قرآن قرار دهید که اگر در خانه اى قرآن خوانده شود، کارها بر اهلش آسان شده، خیرش زیاد مى گردد و ساکنینش در فزونى هستند و اگر در خانه اى قرآن تلاوت نگردد، بر اهلش تنگ شده، خیرش کم مى گردد و ساکنینش در نقصان قرار دارند.»[2] ایشان همچنین در روایتی می فرمایند: «یَنْبَغِی لِلرَّجُلِ أَنْ یُوَسِّعَ عَلَى عِیَالِهِ کَیْلَا یَتَمَنَّوْا مَوْتَه»؛ مرد را سزاوار است که زندگى عیالش را توسعه دهد تا مرگش را آرزو نکنند.[3] یعنی مرد در خانواده یک اخلاقی داشته باشد که خانواده به او افتخار کنند، نه اخلاقی که از خداوند مرگش را بخواهند و بگویند که ای کاش او نبود، ای کاش زنده نبود تا این قدر به ما سختی ندهد و اذیت نکند. ایشان در مورد اهمیت تأمین معیشت و رزق خانواده می فرمایند: «کسى که در طلب روزى مى کوشد و فضل خدا را مى جوید تا مخارج اهل و عیال خود را کفایت کند، اجر و پاداش او از مجاهد راه خدا بیشتر است»[4]. همان طور که اشاره شد، تشویق به امر کسب درآمد حلال برای خانواده همراه با ثواب به این عظمت، نشان دهندۀ این است که ساختار جامعۀ زمینه ساز، باید ساختاری به دور از کسب درآمد حرام باشد. ایشان در کلامی دیگر می فرمایند: «صَاحِبُ النِّعْمَةِ یَجِبُ عَلَیْهِ التَّوْسِعَةُ عَنْ عِیَالِه»، افرادى که از نعمتى برخوردارند باید بر زن و فرزند خود گشایش دهند.[5]
در باب آداب سفره، یکی از خادمان امام رضا (علیه السلام) می گوید: «هرگاه حضرت رضا (علیه السلام) خلوت مى کرد تمامى کارگزاران و خدمتکاران خویش را از کوچک و بزرگ گرد خود جمع می کرد و براى آنان سخن می گفت و با آنان گفتگو می نمود و انس می گرفت و هم صحبت مى شد و روش آن حضرت در هنگام صرف غذا این بود که همه را سر یک سفره می خواند و هیچ کس را فرو نمی گذاشت.»[6] یا در جای دیگر می گوید: «حضرت رضا (علیه السلام) به ما فرمود که اگر من بالاى سر شما ایستادم در موقعى که غذا می خورید از جایتان حرکت نکنید تا غذایتان را بخورید. گاهى بعضى از ماها را صدا می زدند؛ به ایشان می گفتند غذا می خورد و ایشان می فرمود بگذارید غذایش تمام شود.»[7]
همچنین ایشان نسبت به اهل منزل بسیار خوش رفتار و خوش برخورد بودند و دیگران را نیز به این امر سفارش می کردند. امام رضا (علیه السلام) در روایتی از رسول الله (صلی الله علیه و آله) نقل می فرمایند:«أَقْرَبُکُمْ مِنِّى مَجْلِساً یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَحْسَنُکُمْ خُلُقاً وَ خَیْرُکُمْ لِأَهْلِهِ»؛ در قیامت نزدیک ترین شما به من، خوشخوترین شما است و خوب ترین شما [بهترین شما] آن کس است که با خانواده خود به نیکى و مهربانی رفتار نماید.[8]
از دیگر مسائلی که امام (علیه السلام) به آن تقید داشتند، حفظ ارزش ها و زیبایی بخشی به آن ها بود. امام (علیه السلام) توجه ما را به قلق هایی معطوف می کنند. به عنوان نمونه حضرت از رسول الله (صلی الله علیه و آله) نقل می کنند: «به خانواده خود در هر روز جمعه چیزى از میوه و گوشت بدهید تا آنان به آمدن جمعه خوشحال باشند.»[9]
ایشان همچنین سفارش می کردند که نباید به خاطر رضایت دیگران خانوادۀ خود را در مضیقه قرار دهیم. ایشان به نقل از امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «مردی آن حضرت را به مهمانی دعوت کرد، اما آن حضرت با سه شرط، دعوت او را پذیرفت، از جمله آن که فرمودند: در صورتی به مهمانی شما می آیم که خانواده خود را برای پذیرایی از من به زحمت نیندازی.»[10]

2- رفتار شخصی
رفتار شخصی شامل رفتارهایی است که امام (علیه السلام) با تک تک اعضای خانواده داشتند؛ مانند رفتار مناسب با همسر و رفتار در قبال فرزندان. خداوند در قرآن همسران را مایۀ آرامش یکدیگر معرفی می کند و می فرماید: «ما بین شما مودت قرا دادیم»[11]؛ بنابراین جهت تداوم آرامش و ایجاد مودت الهی لازم است با راه کارهای مناسب در این زمینه آشنا شویم و آن ها را بکار گیریم. پاکیزگی در برابر همسر، محبت کردن و عدم آزار، دادن نفقه و ایجاد آرامش از مواردی است که در برخورد با همسر در سیرۀ امام رضا (علیه السلام) شاهد آن هستیم. ایشان در روایتی در مورد لزوم پاکیزگی در برابر همسر فرمودند: «زنان یهود از عفت بیرون رفتند و به فساد کشیده شدند و چنین نشدند مگر به کم توجهى شوهران به آرایش و نظافت خود و نیز فرمود: زن از تو همان را میل دارد که تو از او میل دارى.»[12] و یا در روایت دیگری فرمودند: «براى مؤمن شایسته نیست که عطر زدن را در هیچ روزى ترک کند و اگر بر آن توانایى ندارد یک روز عطر بزند و یک روز نزند و اگر به آن هم توانایى ندارد، هر جمعه عطر بزند و آن را ترک نکند.»[13]
حفظ حقوق زن هم از جمله مواردی است که در سیرۀ اهل بیت (علیهم السلام) به وفور دیده می شود. ابو القاسم فارسى از حضرت رضا (علیه السلام) روایت کرده و می گوید: «خدمت آن حضرت عرض کردم: قربانت گردم. خداوند متعال مى فرماید:﴿ فَإِمْساکٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْریحٌ بِإِحْسانٍ﴾[14] ؛ پس از آن یا [باید زن را] به خوبی نگاه داشتن ، یا به شایستگی آزاد کردن. مقصودش چیست؟ فرمود: اما امساک به معروف آن است که از آزار و اذیت کردن زن خوددارى کند و نفقه او را بدهد …»[15]
در مورد فرزندان نیز ایشان نهایت ادب و احترام را منظور داشتند و سفارش هایی نیز در این مورد دارند. آن چیزی که در سیرۀ ایشان در مورد فرزندان وارد شده مواردی همچون انتخاب اسم نیکو، مراقبت از کودک، اعتماد، احترام (استفاده از کنیه)، تشویق، نظارت صحیح و موارد دیگر است. ایشان فرزند خود ـ امام جواد (علیه السلام) ـ را با کنیه نام می بردند مثلاً ایشان در زمانی که امام جواد (علیه السلام) کودک بودند، می فرمودند: «ابوجعفر به من نامه اى فرستاده است»، یا «من به ابوجعفر چنین نوشتم.»[16] استفاده از واژه های همچون «بأبی أنت و أمی» در برخورد با فرزندشان قابل توجه است. اعتماد به نفس دادن به فرزند از دیگر مواردی هست که در سیرۀ ایشان دیده می شود. امام رضا (علیه السلام) در زمانی که در مدینه بود، اداره امور را عملاً به فرزندش واگذار می کرد و امام جواد (علیه السلام) با این که نوجوان بودند، از عهدۀ کار بر میآمدند.

کتابنامه:
* قرآن مجید
1- ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، 2جلد، جامعۀ مدرسین، ایران؛ قم، چاپ اول، 1362ش.
2- ابن بابویه، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا (علیه السلام)، 2جلد، نشر جهان، ایران؛ تهران، چاپ اول، 1378ق.
3- ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول، یک جلد، جامعۀ مدرسین، ایران؛ قم، چاپ دوم، 1404 / 1363ق .
4- طاهری وحدتی، حسین، نشریه: مشکو ة زمستان 1384، شماره 89.
5- طبرسی، حسن بن فضل مکارم الأخلاق، یک جلد، الشریف الرضی، ایران؛ قم، چاپ چهارم، 1412 ق / 1370ش.
6- کلینی، محمد بن یعقوب،گزیده کافى، 3جلد، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ایران؛ تهران، چاپ اول، 1363ش.
7- مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحارالانوار (ط ـ بیروت)، 111جلد، دار إحیاء التراث العربی، لبنان؛ بیروت، چاپ دوم، 1403ق
8- منسوب به علی بن موسی، امام هشتم (علیه السلام)، الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا (علیه السلام)، یک جلد، موسسۀ آل البیت (علیهم السلام)، ایران؛ مشهد، چاپ اول، 1406ق.
9- همت بناری، علی، نشریه: فرهنگ کوثر، مرداد 1377، شماره17.

[1]- ابن بابویه، محمدبن علی، عیون أخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج‏2، ص38.
[2]ـ مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحارالانوار (ط ـ بیروت)، ج89، ص200
[3]- کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏4، ص11
[4]ـ کلینی، محمد بن یعقوب، گزیده کافى، ج‏4، ص248.
[5]ـ ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول، ص442 .
[6]ـ ابن بابویه، محمد بن علی، عیون أخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج‏2، ص 159.
[7]- مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحارالانوار (ط ـ بیروت)، ج49، ص102
[8]ـ همان، ج‏2، ص38 .
[9]ـ منسوب به علی بن موسی، امام هشتم (علیه‌السلام)، الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا (علیه‌السلام)، ص355
[10]ـ ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ج 1، ص188.
[11]ـ روم آیه 21
[12]ـ طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ص81
[13]ـ ابن بابویه، محمد بن علی، عیون أخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج‏1، ص279
[14]ـ بقره آیه 229
[15]ـ بحرانی، سید هاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، ج‏1، ص475
[16]- ابن‌بابویه، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج2، ص240

شما در زندگی فقط به چیزهایی که قادر به رویت آن هستید اعتقاد دارید و آن را باور می کنید

اگر همیشه بر کم و کاستی های زندگی خود می اندیشید و آن را محور و کانون تفکر خود قرار می دهید شک نکنید که شاهد کاستی های بی شماری در زندگی خواهید بود.

از طرف دیگر اگر به سعادت و رفاه زیاد باور داشته باشید و این اندیشه را با دیگران در میان نهید و باور خود را در ن بگذارید بی شک در همان رفاه و سعادت یا در آستانه ورود به آن خواهید بود.

                                   
اگر انسان یک گام در راه غیر رضای خدا بردارد، دیگر گامهای بعدی را نمی داندچه خواهد شد!همان گام اول، او را به جاهایی که نمی داند، خواهد کشید.

اگرچه برخورداري از بصيرت در تمام عرصه هاي زندگي الزامي است، اما در برخي عرصه ها ضروري تر به نظر مي رسد. به همين دليل است كه رهبر معظم انقلاب از لزوم بصيرت در شناخت دشمن و ترفندهايش سخن گفته و يادآور شده اند كه در دوران ممزوج شدن حق و باطل بايد مراقب بود كه حق و باطل مشتبه نشوند و انجام هر حركت عمومي در وضعيت كنوني جهان براساس بصيرت باشد.

از نگاه ايشان حركت در جهان پيچيده امروز تنها با بصيرت امكان پذير است، چراكه ملت ها تنها با بصيرت مي توانند به حقوق خود دست يابند. شناخت موانع راه، شناخت راه هاي جلوگيري از موانع و شناخت راه براي برداشتن موانع نيز تنها با بصيرت ميسر خواهد بود. به همين دليل است كه رهبري انقلاب به بصيرت يافتن در هدف و وسيله به منظور تغيير رفتارها تأكيد دارند.

انتخابات، روشن كردن مرزهاي خودي از دشمن و دفاع از دين، بزنگاه هايي هستند كه از منظر رهبري بيش از هر زمان ديگري نياز به بصيرت دارند؛ البته ايشان انتخاب رهبر از سوي مجلس خبرگان رهبري، احقاق حقوق مردم در دستگاه قضايي و مناسك حج را نيز از اين دست بزنگاه ها مي دانند.

آنچنان كه پيروزي انقلاب اسلامي ايران از جمله ثمرات حاصل از بصيرت بوده، انتخاب نامزدهاي اصلح از سوي مردم در هر انتخاباتي اعم از رياست جمهوري، مجلس شوراي اسلامي، مجلس خبرگان و… نيز تداوم بخش اين راه بوده است. به همين دليل است كه همواره رهبري انقلاب، مردم را به برخورداري از بصيرت در اين انتخاب ها توصيه مي كنند. ايشان فرمودند: «ملت ايران وقت انتخابات كه مي رسد، احتياج به بصيرت دارد. نگاه كند ببيند دشمن چه موضعي در قبال اين حركت عظيم مردمي گرفته است. مردم بايد حواس خود را جمع كنند تا درست تصميم بگيرند.»

واكنش مناسب مردم به تبليغات هسته اي و شكست دادن دشمن در تضعيف قوا و رابطه ملت با مسئولان نيز از ديگر ثمرات حاصل از بصيرت است كه رهبر معظم انقلاب در طول سخنراني هايشان بارها بر آن تأكيد كرده اند.

بنابراين اگر امروز سخنان رهبري را فهميديم و عمل كرديم و قدر ولايت را دانستيم، آنوقت مي توان گفت كه بصيرت پيدا كرده ايم.

مهمانسـرای حضرت رضا(علیه السلام) با قدمتی طولانی، سال‌هاست که وظیفه‌ی پذیرایی از زائرین و میهمانان آن امام رئوف(علیه السلام ) را بر عهده دارد.
از مهمانسرای حضرت رضا(علیه السلام) در اسناد دوره‌ی صفویه، افشاریه و اوایل دوره‌ی قاجاریه، به‌عنوان «مطبخ معموره» یاد شده ‌است که از بخش‌های خونچه‌خانه، شربت‌خانه، خبازخانه، ادویه‌خانه تشکیل شده ‌بود و به مجموع آن‌ها گاهی کارخانه هم می‌گفتند. همچنین مترادف آن، اصطلاح «شیلان» نیز استفاده شده‌ است که از اوایل دوره‌ی ناصری با نام «کارخانه‌ی مبارکه» شناخته و معروف شد و این نام تا آخر دوره‌ی قاجار به‌کار می‌رفت.
این مهمانسرا در دوره‌ی پهلوی به مهمان‌خانه‌ی حضرتی تغییرنام یافت که پس از پیروزی انقلاب اسلامی تحت عنوان مهمانسرای حضرت رضا(علیه السلام) شناخته می‌شود. اسناد و شواهد نشان می‌دهند که قدمت پذیرایی از زائرین حضرت ثامن‌الائمه امام‌رضا(علیه السلام ) درمهمان‌خانه‌ی حضرت (مهمانسرا)، قبل از قرن 9ه.ق معمول بوده‌ است ولی در مدارکی که به‌دست آمده، از اوایل دوره‌ی صفویه به این طرف ثبت شده است.
مطبخ و مطعم مهمان‌خانه‌ی زوّاری، بعضی اوقات با مطبخ غذای خدمه‌ی آستان قدس رضوی توأم وگاهی از یکدیگر جدا بوده که به ‌نام‌های مهمان‌خانه‌ی زوّاری، آشپـزخانه‌ی حضرتی، کارخانه‌ی زوّاری و کارخانه‌ی خادمی هم نامیده می‌شده ‌است. از سال 1276ه.ق (1238ه.ش) مهمان‌خانه‌ی زوّاری (کارخانه‌ی زواری) در داخل بست بالاخیابان قرار داده‌ شد. بیشتر از یکصدسال مطبخ غذای خدمه، معروف به کارخانه‌ی خادمی در صحن آزادی واقع بود و مدخل ورودی آن در ایوان جنوبی این صحن قرار داشت که کارخانه (آشپزخانه) خراب و جزء ساختمان موزه و کتابخانه‌ی قدیم شد. از سال 1308ه.ش نیز کار آشپزخانه‌ی خادمی متوقف و به ‌محل مهمان‌خانه‌ی زوّاری، نقل مکان کرده و در یک‌جا قرار داده‌ شد.
با افزایش جمعیت و ساخت‌وسازهای مجموعه‌ی حرم مطهر، مهمانسرای فعلی در محل بست سفلای حرم مطهر به مساحت 850 متـرمربع و در سه طبقه بنا شد. مساحت طبقه‌ی زیرزمین، 661 متـرمربع، قسمت همکف، 681 متـرمربع، طبقه‌ی اول 621 مترمربع و نیم‌طبقه 369 مترمربع بود که در فاصله‌ی سال‌‎های 1356- 1353 در شبانه‌روز، بین 1500 - 2000 نفر در آن غذا صرف می‌نموده‌اند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، آستان قدس رضوی، در نهایت‌ِ سعی وتلاش و با توجه به رعایت غبطه‌ی وقف، صیانت از موقوفات را در دستور کاری خود قرار داده و درجهت تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی، در کنار اجرای برنامه‌های اقتصادی، فرهنگی و معنوی، نقش مهمی را در ارائه‌ی خدمات مطلوب به عاشقان و زائران بارگاه ملکوتی ثامن‌الائمه، حضرت رضا(علیه السلام) ارائه نموده‌ که دراین راستا، توجه و اهمیت ویژه‌ای به پذیرایی از زائرین و میهمانان حضرت رضا(علیه السلام) معطوف داشته‌است. درحال حاضر، روزانه به‌طور میانگین، 6 هزار زائر و سالیانه بیش از 2میلیون میهمان، از برکات سفره‌ی حضرت رضا(علیه السلام) متنعّم می‌شوند.

ساختار سازمانی فعلی
اداره‌ی مهمانسرای حضرت رضا(علیه السلام) به‌عنوان یک اداره‌ی مستقل، زیر نظر مجموعه‌ی معاونت محترم اماکن متبرکه و امور زائرین آستان قدس رضوی از دو بخشِ آشپزخانه و پذیرایی تشکیل شده ‌است که تعداد 44 نفر پرسنل رسمی و حدود 1210 نفر میزبان افتخاری در جهت خدمت به زائرین و مهمانان گرامی در آن انجام وظیفه می‌نمایند.
در اردیبهشت‌ماه 1389، ساختمان جدید مهمانسرا که زیربنای آن از 3 هزار 800 مترمربع به 100 هزار مترمربع افزایش یافته است، با حضور تولیت عظمای آستان قدس رضوی حضرت آیت‌الله واعظ طبسی مورد بهره‌برداری قرار‌گرفت. در ساختمان جدید، ظرفیت پذیرش میهمان از 6 هزار نفر به 18 هزار نفر افزایش یافته ‌است.

برنامه‌های فوق العاده و اجرای موقوفات:
- پذیرایی هرساله از مدعوین محترم و طلاب شرکت‌کننده در مراسم سالروز ولادت حضرت علی(علیه السلام ) در13 رجب از محل عواید موقوفه‌ی مرحوم «مکرم» در محل حسینیه‌ی امام‌رضا(علیه السلام)؛
- پذیرایی از مدعوین مراسم جشن میلاد امام‌ رضا(علیه السلام ) از محل عواید موقوفه‌ی «بانو کوچک‌آغا صنعی»؛
- پذیرایی از هیئت‌های مذهبی بعد از اجرای مراسم سوگواری در حرم مطهر از محل موقوفه‌ی «مهدی قلی خان قرایی» درشب‌های دهه‌ی آخر صفر در مهمانسرا؛
- پذیرایی از مدعوین موقوفه‌ی غراب در شب شهادت ولی نعمتمان امام رضا(علیه السلام ) در محل اداره‌ی مهمانسرا؛
- پذیرایی از شرکت‌کنندگان در مراسم عزاداری حضرت فاطمه(سلام الله علیها) (دهه فاطمیه) در محل حسینیه‌ی امام رضا(علیه السلام)؛
- پذیرایی از شرکت‌کنندگان در مراسم عزاداری دهه‌ی اول محرم در حسینیه‌ی امام‌رضا(علیه السلام)؛
- پذیرایی از شرکت‌کنندگان در مراسم عزاداری دهه‌ی آخر صفر در حسینیه‌ی امام رضا(علیه السلام)؛
- پذیرایی از معتکفین در ایام اعتکاف در مسجد گوهرشاد (افطاری و سحری)؛
- پذیرایی از مدعوین مراسم سالروز میلاد حضرت امام حسین(علیه السلام) در 3 شعبان در محل تالار اماکن متبرکه از محل عواید موقوفه‌ی مرحوم «صاحب دیوان شیرازی»؛
- پذیرایی از مدعوین مراسم میلاد امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در 15 شعبانِ هرسال، از عواید موقوفه‌ی مرحوم «حسین حجازی زنجانی» (حجارباشی) در محل تالار اماکن متبرکه؛
- پذیرایی از میهمانان تالار اماکن متبرکه در روز اول سال نو؛
- پذیرایی از مدعوین طرح اکرام رضوی به مدت 29 شب در ماه مبارک رمضان به‌صرف افطار در صحن هدایت؛
- پذیرایی از مدعوین دهه‌ی کرامت رضوی به‌صرف صبحانه، ناهار و شام؛
- پذیرایی از مدعوین دهه‌ی ولایت (عید غدیر و قربان) در وعده‌های صبحانه، ناهار و شام.

روش‌های توزیع دعوت‌نامه
1. توزیع دعوت‌نامه‌های مهمانسرای حضرت، همه‌روزه توسط نمایندگان آستان قدس رضوی در محل اسکان زائرین (هتل‌ها، زائرسراهای ادارات مختلف، حسینیه‌ها، مهمان‌پذیرها، و ایام تعطیل مانند تابستان و عید در مدارس، پارک‌ها و کمپ‌های زائر).
2. خانواده‌های معزز شهدا، جانبازان، آزادگان و… جهت دریافت حواله، بایستی در ساعات اداری شخصاً با در دست داشتن کارت شناسایی به دفتر امور ایثارگران، واقع در بنیاد شهید استان خراسان رضوی بلوار شهید مدرس مراجعه نمایند.
3. دعوت‌نامه‌های زائرین غیر ایرانی، همه‌روزه در رواق مبارکه‌ی دارالرحمه توزیع می‌گردد.
4. زائرین محترمی که رسید نذورات دریافت نموده‌اند برای اخذ دعوت‌نامه‌ی مهمانسرا باید به دفتر نذورات، واقع در دوربرگردان نواب صفوی، جنب انتشارات آستان قدس رضوی مراجعه نمایند.
5. کاروان‌هایی که حکم بسیج و سپاه دارند می‌توانند به واحد اردویی سپاه واقع در خیابان آزادی 16 مراجعه نمایند.
6. کاروان‌هایی که حکم مأموریت از اداره‌ی مربوط دارند برای کسب اطلاعات بیشتر به دفتر خدمات، واقع در طبقه‌ی همکف ساختمان مدیریت رفاه مراجعه نمایند.
7. هیئت‌های مذهبی با در دست داشتن نامه‌ی تبلیغات اسلامی شهرستان مربوط، به دفتر هیئت‌های مذهبی، واقع در ورودی باب‌الرضا(علیه السلام) مراجعه نمایند.