گناه سلب توفيق مي كند
رهه» ؛ پس چيزي كه ما را از آنها (شيعيان) دور نگه ميدارد كارهاي ناشايسته آنهاست كه به ما ميرسد.
يكي از مهمترين آفات طلبگي، ترك نكردن گناهان است؛ زيرا گناه از طلبه سلب توفيق ميكند و نميگذارد به مقامات عاليه برسد. عرصه گناه در زندگي آدمي، مانند زمين لغزندهاي كه مانع ميشود طلبه بتواند سير الي الله داشته باشد و چه بسا بعضي از گناهان چنان آدمي را بر زمين ميزنند كه ديگر قادر به ايستادن دوباره نخواهند بود.
اگر كسي بخواهد بر روي زمين لغزندهاي مانند زميني كه بر روي آن برف باريده و يا يخ زده و منجمد شده است حركت كند، به ناچار بايد خود را مجهز به وسايلي كند كه به راحتي بتواند حركت نمايد، طلاب محترم حوزهها هم اگر بخواهند در اين وادي حركت كنند، به ناچار بايد خود را مجهز به اراده قوي و توكل به خداي متعال و توسل به اهل بيت پيامبر «صلّي الله عليه و آله» كنند؛ تا با اطمينان بر اين زمينهاي لغزنده كه علاوه بر لغزندگي آنها، دشمناني مانند نفس عماره و شيطان وجود دارند كه در كمين آنها نشستهاند تا آنها را از مسير اصلي منحرف و به درّه سقوط اخلاقي بيندازند، قدم بگذارند.
البته قدرت منحرف كردن انسانها توسط نفس اماره از شيطان قويتر است اگر شيطان بخواهد كسي را منحرف كند مثلاً او ار امر به چشم چراني نمايد، آن شخص ميتواند در مقابل شيطان مقاومت نمايد؛ ولي با اين وجود شيطان از او دست برنميدارد و از راه ديگري وارد ميشود مثلاً او را وادار به غيبت كردن ميكند و اگر باز هم موفق نشد او را به گناه ديگري مجبور ميكند تا بالاخره موفق گردد؛ ولي نفس اماره چنين نيست اگر او بخواهد به كسي امر كند كه چشم چراني كند آن قدر پافشاري ميكند تا موفق شود، گرچه سالها بگذرد مگر اينكه با اراده قوي و توكل بر خدا و توسل به اهل ببيت «عليهم السلام» مقاومت كند و خداوند هم چون استقامت اورا ببيند بر او رحم نمايد كه
«إنّ النّفس لأمّارة بالسّوء إلّا ما رحم ربّي»(يوسف/53)
بر اساس كتاب آفات الطلاب، آيت الله مجتهدي
