شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که در جمعی با بچه هایی رو به رو شوید که سلام نمی کنند. چیزی که در زمان ما تقریبا محال بود. شاید اولین چیزی که باید در خانواده آموزش داده شود ، همین آداب سلام کردن است. نمی توان بچه را به زور وادار کرد اما خانه ای که افراد آن برای سلام کردن ارزش قایل اند و والدین موقع دیدار هم یک مراسم سلام دارند ، شانس بالاتری خواهند داشت.

«مراسم سلام» چندان سخت نیست ، کافیست به جای یک سلام سرسری از راه دور ، موقع مراجعت هر کس ، دیگری به استقبال بیاید. با صدای بلند و لبخند سلام کند، احوالی بپرسد و چند لحظه ای را به او اختصاص دهد. فرزند شما در این حالت می آموزد که سلام حتی با صمیمی ترین افراد هم لازم و زیباست. ما انسان ها به سمت زیبایی گرایش داریم و او ازدیدن سلام های محبت آمیز شما تشویق می شود. راه دیگر هم بازی هایی است که به صورت غیر مستقیم ، این رفتار را آموزش می دهند. مثلا عروسک های نمایشی که می تواند همبازی شما و فرزندتان شود و در یک نمایش عروسکی در بین همه ی اتفاقاتی که می افتد ، شخصیت های داستان به هم سلام کنند. کاملا عادی و بدون تاکید بیش از حد.

امروز بهانه ای است تا در مورد ادب فکر کنیم. هم در خودمان هم برای فرزندانمان. خانواده ای که اعضای آن مودب هستند ، آسیب های کمتری را پشت سر می گذارند.سلام کردن تنها یک نمونه از رفتار مودبانه بود اما باید در مورد تمام مصادیق آن فکر کنیم و برایش طرح تربیتی داشته باشیم تا موفق شویم.

یادتان نرود که فردا دیر است…

از خدا جوییم توفیق ادب              بی ادب محروم ماند از لطف حق