«فکر» فكر آن باشد كه بگشايد رهى— راه آن باشد كه پيش آيد شهى‏

گاهي شده است که چشم خود را به منظره ي زيباي دوخته ايم و فارغ از خوب و بد روزگار به اُفاق هاي دور و دراز نظر مي کنيم.

اما اين حالت در ما زياد به طول نمي انجامد و احساس مي کنيم آشفته حاليم! مقداري که تأمل مي کنيم متوجه مي شويم که ذهن در حال پردازش درس و دانشگاه و آينده است.

اين امر عامل ايجاد احساس نامطلوب، و سرسبزي اطراف ما را مانند فصل پاييز به صورت خزان مي نمايد.

از اين اتفاق چند مطلب را مي خواهيم نتيجه بگيريم:

1. فکر و ذهن به اموري که براي ما موضوعيت دارند، توجه مي کنند. اگر يک مسئله اي براي ما خيلي مهم جلوه کند، درون ما به آن مشغول مي شود و فکر ما در خلوت و جلوت به آن مي پردازد.

بنابراين اگر چه اصل گرايش به جنس مکمل در انسان وجود دارد، اما بايد توجه داشت اگر تمام ظرف زندگي فرد معطوف به آن شود، در کوزه همان تراود که در اوست.

2. افکار همان گونه که شادي برانگيز هستند، مي توانند زندگي با صفا را برآشفته سازند. وقت گذاري روي يک انديشه گاهي انسان را به خطا رفتن، درست تصميم نگرفتن و عجولانه رفتار کردن مي کشاند.

براي اين که حال و آينده ي خود را روشن ببينيم و صحيح پي ريزي کنيم، بايد واقع بين باشيم. براي واقع بين بودن پاسخ به اين سوالات مي تواند مفيد باشد؛

فکر کردن در مورد ديگران در اين موقعيت و شرايط چه ارمغاني براي شما خواهد داشت؟ آيا فکر نمودن مشکلي از شما را حل خواهد کرد؟ آيا زندگي بهتري را براي شما رقم خواهد زد؟

لطف خدا: از الطاف خداي متعال آگاه كردنِ بنده خود ، به ضعف و ناتواني و عجز از اداي شكر، نسبت به نعمت‌هاي خداست. همين كه چشمان ما باز شود و بدانيم كه در مقابل چه خدايي هستيم؛ همين كه زنگار غفلت از قلب و جان ما زدوده شود و به اشتباهات خود پي ببريم؛ همين كه بيدار شويم و عزم جدي در حركت به سمت معبود برداريم؛ همه و همه نعمت‌هاي اختصاصي خدا به ما است. پس خدا لطف ِ ويژه‌اي به شما كرده است كه اگر شما كمي ديگر فكر كنيد باز هم مي‌توانيد از امثالِ اين نعمت‌هاي اختصاصيِ به خود را بشماريد. و همه اين‌ها نشان از آن دارد كه خداي متعال توجهِ خاصي به شما دارد كه بايد قدرِ آن را بدانيد و طريق ِ شكرِ هر كدام را كه استفاده درست از آن نعمت است، برويد.

اما در مورد فكر گناه: فكر گناه تا به مرحله عمل نرسيده، اگر چه ممكن است زمينه گناه را فراهم آورد و از اين نظر بايد به شدت از آن احتراز شود، ولي در عين حال خود آن گناه نيست؛ برخلاف نيت و فكر كار نيك كه اگر به وسيله مانعي به مرحله عمل هم نرسد، در نزد خدا به منزله همان عمل خوب شمرده مي شود.

فرقي كه ميان كار خير و كار شر هست، اين جهت است كه اگر انسان تصميم به كار خير بگيرد؛ ولي بعد موفق به انجام ان نشود، برايش ثواب مي نويسند؛ ولي در كار بد، اگر شما در مرحله تصميم باشيد و خودِ كار صورت نگيرد، به پاي شما گناه نوشته نمي شود، و از اين جهت نوعي عفو و اغماض وجود دارد.

يكي از وظايف مهم فرد مسلمان و هركسي كه به دنبال حيات معقو ل است، عفت در فكر و انديشه است كه از ثمرات شرم و حياء است ؛

و حيا از نتايج ايمان و از پايه هاي اصلي دين است. دور داشت فكر از عرصه هاي ناهنجار و آلوده را (عفت در انديشه ) گويند.

صفحات: 1· 2