چرا برخی نوجوانان به دوستان نامطلوب گرایش می یابند؟

این گرایش عللی دارد:

1- غفلت والدین: از مهم ترین علل گرایش نوجوان به دوستان نامناسب و ناشایست، به طور معمول، غفلت والدین در روابط فرزند بادیگران در دوران کودکی و ابتدای نوجوانی است.

اگر به روابط فرزندمان با همسالان و دوستی های او به موقع توجه کنیم و ملاک های دوست خوب را به او بیاموزیم، و از همان کودکی در او پشتوانه دینی و فرهنگی و اعتماد به نفس ایجاد، و وی را درست تربیت کنیم، در دوران نوجوانی و بلوغ، کمتربا چنین مشکلی مواجه می شویم.

انتخاب گروه های همسالان از طرف نوجوان، به تجارب دوران کودکی او، میزان خودباوری و گرایش های مذهبی اش بستگی دارد.

2- ارتباط های فامیلی نادرست: ارتباط های خویشاوندی نسنجیده با نزدیکان نامطلوب، زمینه های گرایش او را به دوستان ناشایستفراهم می آورد؛ پس باید در این گونه ارتباط ها سنجیده تر عمل کنید.

3- محیط های نامناسب: مدرسه، محله، باشگاه ورزشی و مؤسسه های هنری ناسالم نیز عاملی مؤثر برای دوستی های نامناسب هستند.در گزینش این گونه مؤسسه ها برای فرزند خود دقت کنید.

4- عدم آگاهی: در موارد بسیاری، فرزندان از فایده دوستان خوب و ضرر همسالان ناسالم آگاه نیستند؛ پس بکوشید در موقعیت هایخاص به آنان آگاهی دهید.

به فرزند خود بیاموزید که دوست خوب می تواند بر که دوست خوب می تواند بر شخصیت او اثر گذارد؛ به همین جهت،او را آگاه سازید که دوست بد باعث آلودگی وی خواهد شد و هر قدر نزدیکی اش با همسال نامناسب بیشتر باشد، آلودگی اش نیز افزونتر خواهد بود.

مشاهده شده درکتاب نسیم مهر2/حسین دهنوی/ص96