بر گوش جانم میرسد آوای زنگ قافله

این قافله تا كربلا دیگر ندارد فاصله

فرشته‌ ها از امشب صبوی غم می‌ نوشن

دوباره اهل جنت پیرهن سیاه می‌ پوشن

بی حسین بن علی احساس پیری می کنم

نی که پیری بلکه احساس حقیری می کنم

گفت سائل از چه رو محکم به سینه می زنی؟

گفتم از آینه ی دل گردگیری می کنم

با آب طلا نام حسین قاب کنید

با نام حسین یادی از آب کنید

خواهید مه سربلند و جاوید شوید

تا آخر عمر تکیه بر ارباب کنید

فرا رسیدن ماه محرم تسلیت باد

صداي دسته ي زنجيرزن، غمي در من

و شعله مي کشد اکنون جهنمي در من

شب است و از همه سو خيمه مي زند اندوه

که تا بنا شود از نو محرّمي در من

حسینِ من…..

بیا و این دل شکسته را بخر…

حسینِ من….

مسافر جامانده را با خود ببر….

السلامُ علیک یا ابا عبْدالله

دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود

دلها همه آماده ی پرواز شود

با بوی محرم الحرام تو حسین

ایام عزا و غصه آغاز شود

محرم آمد .. دلم مست و لبم مست و سرم مست ، بخون ای دل که صبرم رفته از دست ، بخون ای دل محرم اومد از راه ،

بخون هاجر تو با عباس بی دست..!

صدها نفر از رقص جنون جا مانده

سالار درین قافله تنها مانده

دلها شده پر درد مگر علت چیست؟

چند روز دگر تا به محرم مانده

حــال ِ من حــال ِ جوانی ست که یک مــاه تمـــام

در پی کسب جـواز حرمت پیــر شـــده ….

اللهم الرزقنا زیارت الحسین علیه السلام

محرم شد از غم نگاهم گرفت / به سوزانترین اشک، آهم گرفت

شکست در گلو بغض سوزان من و / عطر حسین روح و جانم گرفت …

السّلام علیک یا ابا عبد الله …

درعرش مجلس غم أرباب عالم است

مشكى بپوش اى دل شیدا محرم است

غش كرد فاطمه به خدا محتشم بس است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است