خورشید سپهر عدل و داد است جواد / سر لوحه دفتر رشاد است جواد

در جود و سخا کسی به پایش نرسد / چون مظهر جود حق جواد است، جواد . . .

.

ای شیعه بزن ناله و فریاد امشب / از غربت آن غریب کن یاد امشب

مسموم شد از زهر، جواد بن رضا / در حجره ی در بسته ی بغداد امشب . . .

.

ابن الرضا به حجره غریبانه جان سپرد / او شمع جمع بود و چو پروانه جان سپرد

مسموم شد ز زهر جگر سوز اُمّ فضل / از روی شوق در ره جانانه جان سپرد . . .

.

گشته عالم غرق ماتم در عزاى جوادالائمه / کرده زهرا ناله بر پا از براى جوادالائمه

یوسف زهرا به سن نوجوانى گشته مسموم / مى‏ دهد جان در میان حجره ‏ى در بسته مظلوم . .

.

گشته عالم، غرق ماتم / در عزای جواد الائمه

کرده زهرا ناله برپا / در عزای جواد الائمه

شد ز بیداد، شهر بغداد / کربلای جواد الائمه . . .

.

امام جواد(علیه السلام):

بدان که از دید خداوند پنهان نیستی

پس بنگر که چگونه هستی!

.

در میان حجره یا رب کیست غوغا میکند / شکوه زیر لب ز بی رحمی دنیا میکند

همسرش از فرط شادی و شعف کف میزند / زین عمل خود را به عالم خوار و رسوا میکند . . .

.

می زنم امروز در کوی توَلاّیت قدم / تا بگیری دست این افتاده را فردا جواد

در گلستان محمد، نخل سرسبز رضا / میوه قلب علی، ریحانه زهرا جواد

.

مظلوم تر از جواد، بغداد نداشت / آن مظهر داد، تاب بیداد نداشت

می خواست که فریاد کند تشنه لبم / از سوز عطش، طاقت فریاد نداشت . . .