خون بریزید از دیده،ای دل،کعبه ی جان شد خراب

آستان پاک و نورانیِ جانان شد خراب

این اهانت ها از آن روزی شروع گردید که

بعدِ احمد در مدینه،بیت الاحزان شد خراب

عمریست دلم میل به جایی دارد

جاییکه زمین حال و هوایی دارد

یک روز میاید و ز جان میخوانم

ایوان بقیع عجب صفایی دارد

آقا بیا نواحی ممتد درست کن

جایی شبیه به مشهد درست کن

آن گنبد و مناره خاکی خراب شد

حالا بیا دوباره گنبد درست کن

از غربت تو اشک دمادم داریم

دائم به لب پنجره شبنم داریم

این درد دل ماست ، خودت می دانی

در خاک مدینه یک حرم کم داریم

ای زائر همیشه ی تو آسمان بقیع

ای آفتاب و ماه تو را سایبان بقیع

افزون ز نیم قرن گذشت از خرابی ات

کی می شوی بهار؟!،اسیر خزان بقیع

بار دیگر قلب مهدی غم گرفت

همچو مولا ،قلب زینب هم گرفت

یاد آن روزی که ویران شد بقیع

در جنان، حیدر به سر ماتم گرفت

درست لحظه دفنت دوباره کشته شدی

به جرم قدرت لحنت دوباره کشته شدی

مناره های شما خار چشم دشمن بود

عجب به خاطر صحنت دوباره کشته شدی