رو زی “ا سماء"د ختر یز یدا نصا ری، خد مت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) شرفیاب شد و در حالی که آن جناب بین اصحاب نشسته بود، عرض کرد:
پدر و مادرم فدایت باد! من از طرف زنان خدمت شما آمدهام. ای رسول خدا جانم به فدایت! بدان هیچ زنی در شرق و غرب عالم از آمدن من نزد شما آگاه نشود، مگر آن که نظریه اش مثل همین نظریه‌ای است که من عرض می‌کنم:

خدای تعالی شما را به حق به سوی زنان و مردان مبعوث کرد و ما به شما ایمان آوردیم و به معبودی که شما را فرستاده نیز ایمان آوردیم. ما طایفه زنان در چهار دیواری خـانه‌ها محصور و تحت سیطره مردان هستیم و در عین حال، پایه و اساس زندگی شما مردانیم. این ماییم که شهوات شما را برمیآوریم و به فـرزندان شـما حامله می‌شویم.
و اما شما مردان در دین اسلام برتریهایی بر ما یافته اید. شما به نمازهای جمعه و جماعت و به عیادت بیماران و تشییع جـنازه می‌رو ید. همه ساله می‌توانید پشت سر هم حج بروید و از همه اینها ارزنده تر، شـما مردان می‌توانید در راه خدا جهاد کنید. وچون شما به حـج، عمره یا جهاد می‌روید، ما اموال شما را حفظ می‌کنیم، برای شما پارچه می‌بافیم ولباس برایتان می‌دوزیم و اولاد شما را تر و خشک می‌کنیم و تربیت می‌نماییم. پس آیا ما در اجر و ثواب با شما شریک نیستیم؟
حضرت با شنیدن این سخنان جالب، تمامی چهره خود را به سوی اصحاب برگرداند و فرمود: آیا سخن هیچ زنی را بهتر از پرسش این زن در امر دینش شنیده اید؟
اصحاب عرض کردند: یا رسول الله! هیچ احتمال نمی‌دادیم زنـی بـه چنین مطالبی راه پیدا کند. آنگاه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) متوجه آن زن شد و فر مو د:
ای زن! بازگرد، و به همه زنانی که این سوال را دا رند، اعلام کن همین که شما خـوب شـوهردا ری کـنید (و فـرزندان خـوبی پرورش دهید)، خشنودی او را به دست آورید و تابع شوهران خویش باشید، اجر همه اینها معادل است با پاداش همه چیزهایی که برای مردان شمردی!
زن بـرگشت، در حـالی کـه از شدت خوشحالی مکـرر، خدا را به وحدانیت و بزرگی یاد می‌کرد و “لا اله الآ الله ” و “الله اکبر” می‌گفت.

منبع. ترجمه تفسیر المیزان، ج 4/ 515.