ملاک منع کودکان و نوجوانان از رفتارهای نابهنجار چیست و از چه زمانی باید آنان را منع کرد؟

ملاک ما برای منع کودکان و نوجوانان از رفتارهای نابهنجار، باید شرع مقدس باشد و ملاک دین، واجب و حرام است. برخورد سلیقه ایوالدین در این مسأله، پسندیده نیست. برخی والدین براساس سلیقه ی شخصی خود، کودکان را از اموری منع می کنند؛ حال آن که ازدیدگاه دین، منعی برای آنها نیست.
بازی کودکان اگر مزاحمتی برای دیگران ایجاد نکند(؛ سر و صدای آنان )اگر دیگران را نیازارد(؛ تحرک بیش از حدشان )اگر ضرر وخطری را در پی نداشته باشد(؛ قدم زدن با دوستان، حضور در منازل دوستان یا دعوت آنان(اگر همسالان مورد اعتمادند) خرید کفش ولباس مورد علاقه و…، هیچ گونه اشکالی ندارد و نباید کودکان را از این امور منع کرد.
هرگاه کودک مرتکب حرامی شد، باید او را بازداشت. «کودکی » نمیتواند دلیل بر بیتوجهی به گناهان او باشد؛ همان گونه که اگرمقداری هروئین مصرف کند، به دلیل سن پایین او از آن چشم نمی پوشید.
اقدام به موقع شما در برابر اعمال خلاف کودک، او را از رفتارهای نابهنجار بعدی مصون خواهد کرد. پرمود بترا ( Permuda Betra )،روانشناس غربی، سخن هشدار دهنده ای دارد:
جلو بسیاری از آتش سوزیهای بزرگ جهان را با یک فنجان آب میتوان گرفت؛ البته اگر به موقع انجام شود.
متأسفانه برخی خانواده ها به سبب عدم اقدام به موقع در برابر گناهان کودک، در دوران نوجوانی اش با فرزندی مواجه می شوند که رفتارنابهنجار در او نهادینه شده است و اصلاح او، کار بسیار سختی خواهد بود.

مشاهده شده در کتاب نسیم مهر/حسین دهنوی