ضرورت تربیتپذیری
از نظر روانشناسی یکی از مسائل دوران نوجوانی «تربیتپذیری» است.
گرچه تربیت کودک، حد و مرز خاصی ندارد، و نمیتوان سن و سالی را از تربیت و آموزش استثناء کرد.
اما این حقیقت نیز به اثبات رسید که در سن و سال نوجوانی زمینههای مناسبتری برای «تربیتپذیری» وجود دارد، و نوجوانان بیشتر از کودکان، تربیتپذیر میباشند.
رهآورد تربیت
قال علی علیهالسلام:
«و الاداب حلل مجدده»
(ادب و تربیت، پوششهای زینتی انسان است)(حکمت 5 نهجالبلاغه المعجمالمفهرس)
زیرا وقتی نوجوان تربیت شد، و با ارزشها آشنا گردید، از سرمایهای بس والا و پایانناپذیری برخوردار است که با هیچ قیمتی به دست نخواهد آمد.
شتاب در تربیت نوجوان
امام پس از طرح ارزش تربیت، رهنمود میدهد که در تربیت نوجوان باید شتاب کرد،
نباید نوجوان را به حال خود گذاشت، که انواع انحرافات بر سر راه آنان کمین کردهاند.
حال که نوجوان در سن و سال نوجوانی از «روح تربیتپذیری» برخوردار است
و آمادگی لازم را دارد باید به تربیت و آموزش او شتاب کرد، و از حداکثر تلاش و کوشش دریغ نورزید که فرمود:
قال علی علیهالسلام:
«لامیراث کالادب و لاظهیر کالمشاوره»
(هیچ میراثی چون ادب، و هیچ پشتیبانی چون مشورت کردن نیست).نامهی 54 نهجالبلاغه المعجمالمفهرس.