ماه فرو ماند از جمال محمّد                  سرو نباشد به اعتدال محمّد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست           در نظر قدر با کمال محمّد
وعده دیدارِ هرکسی به قیامت           لیله «اسرا» شب وصال محمّد
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی      آمده مجموع، در ظِلال محمّد
عرصه گیتی مجال همّت او          نیست روز قیامت نگر مجال محمّد
و آن همه پیرایه بسته جنّت فردوس        بو که قبولش کند، بلال محمّد
همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد           تا بدهد بوسه بر نِعال محمّد
شمس و قمر در زمین حشر نتابد       پیش دو ابروی چون هلال محمّد
چشم مرا، تا به خواب دید جمالش       خواب نمی گیرد از خیال محمّد
«سعدی» اگر عاشقی کنی و جوانی   عشق محمّد بس است و آل محمّد