قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ ﴿ نور 30﴾

به مؤ منان بگو چشمهاي خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گيرند، و فروج خود را حفظ كنند، اين براي آنها پاكيزه تر است،

خداوند از آنچه انجام مي‏دهيد آگاه است.

درشأن نزول این آیه آمده است كه جوانى از انصار در مدینه با زنى رو برو شد که روسری خود رابرحسب معمول آن زمان پشت گوش انداخته بود پس به  آن زن نظرکردتا ازکنارش گذشت واو همچنان چشم به آن زن دوخته بود تا اینكه وارد كوچه تنگى شد باز همچنان به پشت سر خود نگاه مى‏ كرد ناگهان صورتش به دیوار خورد و تیزى استخوان یا قطعه شیشه‏ اى كه در دیوار بود صورتش را شكافت! با خود گفت به خدا سوگند من خدمت پیامبر می روم و این ماجرا را باز گو مى‏ كنم، واین کار را کرد پس جبرئیل این آیه را نازل کرد.

مشاهده شده در کتاب شأن نزول آیات قرآن کریم/م.ثقفی/ص142