سپهبد علی صیاد شیرازی ، در تمام طول حیاتش ، به تقید سرسختانه به نماز و نیاز ، علی الخصوص نماز اول وقت شهرت داشت و بی راه نخواهد بود اگر ادعا کنیم که شهادت برای این امیر ارتشِ حزب الله ، مزدِ نمازهای عاشقانه ای بود که اقامه می کرد.

علی صیاد شیرازی به خرداد ماه سال 1323 در روستای کبودگنبد از توابع درگز (خراسان) متولد شد.در سال 1343 در کنکور دانشکده ی افسری پذیرفته شد و در مهرماه 1346 در رسته توپخانه با درجه ستوان دومی وارد ارتش گردید. این افسر ممتاز ، چه پیش از انقلاب و چه پس از پیروزی انقلاب ،به ایمان و التزام شدید مذهبی شهرت داشت و همین باعث شد که با پیروزی تهضت اسلامی مردم ایران ، به سرعت جایگاه منحصربفردی در میان توده های مردم و رهبران انقلاب پیدا کند. علی صیاد شیرازی در طول 32 سال خدمت نظامی خود که 23 سال آن در جمهوری اسلامی سپری شد ، ااز خود کارنامه ای درخشان به جای گذاشت و همین باعث شد که رهبر انقلاب در آخرین وداع خود با پیکر او ، زانو زده و بر تابوتش بوسه بزند.

سپهبد علی صیاد شیرازی ، در تمام طول حیاتش ، چه در جمع خانواده خود ، چه در میادین جنگ و جهاد و چه در محافل دوستان و همرزمانش ، به یک خصوصیت شهرت داشت و آن تقید سرسختانه به نماز و نیاز ، علی الخصوص نماز اول وقت بود . این ژنرالِ عالی رتبه ، به قدری برپا داشتن نماز در هر موقعیتی پافشاری می کرد که بی راه نخواهد بود اگر ادعا کنیم که شهادت برای او ، مزدِ نمازهای عاشقانه ای بود که اقامه نمود.


روحمان با یادش شاد

www.rahevela.ir