هر قدر اين شناخت بيش تر شود ، به همان نسبت سلامتی و آرامش او بيش تر تضمين می شود و در نتيجه ، نيک انديشی و فعاليّت های مثبت و خلاقيّت های او افزايش پيدا می کند .

بايد به اين نکته توجّه داشت که غذا در بدن هر شخصی تاثير خاصّی دارد ؛ زيرا همان گونه که می دانيد بدن افراد با يکديگر متفاوت است ؛ همچنان که غذاها نيز از مواد گوناگونی تشکيل شده و از تاثيرات خاصّی نيز برخوردارند و چون اکثر قريب به اتفاق مردم نمی دانند که از چه طبعی برخوردارند ، نمی دانند که چه بايد بخورند .

واقعيتی است که به ناچار بايد بيان دارم و آن اين است که اگر غذاهای تبليغی امروز ، مانند : گوشت ،مرغ ، غذاهای سرخ کردنی و ساندويچی را از مردم بگيرند ، مردم گله و شکايت خواهند کرد که پس چی بخوريم، مگر به جز اين ها غذايي هم وجود دارد ؟
جداً اين جور نيست ؟

پس چه بايد کرد  و چه بايد خورد ؟
امروزه مردم بيش تر از هر چيزی که در دسترسشان باشد استفاده می کنند تا آن چيزی که برايشان مفيد است!
و در نتيجه چنين تغذيه ای است که تعادل اخلاط به هم می خورد و انسان بيمار می شود ، در حالی که خود شخص از اين امر آگاه نيست .
و مهمتر اين که در جامعه پزشکی نيز به اين مساله مهم اهميت داده نمی شود و گفته می شود غذا چه ربطی به بيماری دارد ؟

مگر پيامبر عظيم الشان اسلام ، حضرت محمد (صلی الله عليه و آله )نفرموده است :
المعده بيت کلّ داء و الحميّه راس کلّ دواء
معده ، خانه ی همه ی بيماری ها و امساک و کم خوری در رأس همه ی داروهاست .

ممکن است که اين سوال در ذهن خوانندگان عزيز پيش آيد که پس چه بايد خورد ؟ در پاسخ به اين سوال ، در آينده بحث مفصلی راعنوان خواه کرد که با مطالعه  ی مفيد و عمل به آن ، خود به اين  نکته ی مهم پی خواهيد برد که با تغذيه ی سالم و مناسب بسياری از بيماری ها عارض نمی شوند و می توان انشاءالله از سلامت و نشاط کافی بهره ند بود.

پس بهتر است برای سلامتی خود ، اوّل جسم و تن خود  و پس از آن ، غذاهای مناسب را بشناسيم و سپس چگونگی تغذيه ی صحيح را فرا گيريم و به کار بنديم و در نهايت ، تا زمانی که زنده هستيم و خداوند به ما عمر عطا می کند ، با سلامتی و نشاط زندگی کنيم ؛ زيرا هيچ نعمتی بالاتر از نعمت سلامتی نيست ، مفهوم اين جمله را کسی بهتر درک می کند که به بيماری گرفتار شده باشد .

خدادادی ، جمشيد ،پانزده روز تا سلامتی، ص111-107