سخن چین وارد بهشت نمی شود

سخن چین و كسی كه برای برهم زدن وحدت مردم قدم بر می دارد و عامل تفرقه و جدایی بین مسلمین می شود، اهل بهشت نیست. نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «لا یَدخُلُ الجَنّةَ نَمّامٌ= سخن چین وارد بهشت نمی شود». او از وقت مردنش تا قیام قیامت، در عذاب است.

نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله می فرمایند: «إنَّ النَّمیمَةَ و الحِقدَ فی النّارِ لا یَجتَمِعانِ فی قَلبِ مُسلِمٍ= سخن چینى و كینه توزى در آتش اند و این دو در دل هیچ مسلمانى جمع نمى شوند».

امام صادق علیه‌السلام نیز، فرمودند: «إیّاكَ و النَّمیمَةَ؛ فإنّها تَزرَعُ الشَّحناءَ فی قُلوبِ الرِّجال= از سخن چینى بپرهیز، كه آن در دل هاى مردان، تخم كینه و دشمنى مى افشاند».

انسان همواره در معرض امتحان الهی است

غایت انسان، جذب اسماء الهی و تشبه به حق تعالی و نزدیکی به مقام اهل بیت (علیهم السّلام) است. لازمه‌ چنین مقامی، این است که انسان در معرض آفتها و گناهان قرار بگیرد و از آنها با سربلندی عبور کند.

یعنی حتماً برای انسان صحنه‌هایی پیش می‌آید، از جمله تهمت زدن، تهمت شنیدن، غیبت کردن، غیبت شنیدن، حرف بد گفتن و شنیدن، روبرو شدن با خبرچین و… انسان باید بتواند از اینها بگذرد. این که حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: « و اَحْسِنْ اِلى مَنْ اَساءَ اِلَیْكَ= نیکی کن به کسی که به تو بدی کرده»، یعنی در مسیر زندگی ما، حتما افرادی قرار می‌گیرند که بد ما را می‌خواهندو با ما مخالفت می‌کنند، در مقابل‌مان می‌ایستند. هنر ما این است که به چنین آدم هائی خوبی کنیم. در اینجاست که قدرت مامعلوم می‌شود.

چرا ما قهرمانان ورزشی یا علمی را تشویق می‌کنیم و جایزه می‌دهیم؟ چون آنها توانسته اند بر یک مشکل غلبه کنند. همان‌طور که آنها در آن وضعیت درجه می‌گیرند و رشد می‌کنند و تشویق می‌شوند، ما هم در مسیر انسانی همین طور هستیم. یعنی صحنه‌هایی برای ما پیش می‌آید که فشار زیادی دارد. وقتی در این صحنه‌ها قرار می‌گیریم و نمی‌توانیم تحمل کنیم و شروع به برخورد تند می‌کنیم یا انتقام می‌گیریم یا کینه به دل می‌گیریم؛ این ها یعنی شکست خوردن ما. این را ما باید بدانیم که ما از صبح که از خواب بلند می‌شویم تا شب، در معرض اینطور امتحانات همیشه هستیم.

بعضی از چیزها در بعضی از آدمها زمینه‌اش خیلی کم است؛ ولی در بعضی از افراد زمینه‌اش خیلی زیاد است. مثلاً معمولاً اهل علم و دانشمندان نسبت به همدیگر حسادت زیادی دارند. بدگویی نسبت به همدیگر زیاد می‌کنند، مهندسها با مهندسها، پزشکان با پزشکان، ممکن است علما با علما و… .

ما پدر و مادرانی داریم که بچه‌هایشان را تحقیر می‌کنند؛ یا مرد، زنش را تحقیر می‌کند؛ یا زن، برای هر کاری که می‌کند، یک منت سر شوهرش می‌گذارد.

امتحان یعنی وقتی که یک گناه، فحشا یا منکری از کسی پیش شما فاش شد، حواست باشد آن خود تو هستی. اگر مراقب نباشیم، خود انسان از بین می رود. اثرش در دنیا و آخرت به خودت می‌رسد. حواست جمع باشد. کسی که آدم است و باطن انسانی دارد، خیلی نرم و آهسته از کنار اینطور چیزها رد می‌شود.

بنابراین، ما دائماً نه در مورد سخن‌چینی و بدگویی، بلکه در مورد همه عیبها در معرض آزمایش و امتحان هستیم و مهم این است که انسان بداند در هر صحنه‌ای باید چگونه تصمیم بگیرد و چه بگوید؛ عجله نکند؛ تندی نکند؛ بیخود اقدام به انتقام نکند؛ زشتی ها را اشاعه ندهد و درست رفتار کند.