کم خونی و فقر آهن یکی از شایعترین مشکلات تغذیه ای در جهان بویژه در کشورهای در حال توسعه است. بر اساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی، نزدیک به دو میلیارد نفر از مردم جهان به کم خونی و رقمی بیش از این به کمبود یا فقر آهن مبتلا هستند.

فقر آهن که همانا تعادل منفی آهن در بدن است، از کاهش دریافت و جذب آهن در اثر عملکردهای غیر بهداشتی، عادات و الگوهای غذایی نادرست، اتلاف بیش از حد آهن در برخی دورانهای زندگی از جمله کودکی، نوجوانی و بارداری ناشی می شود که عوامل فوق منجر به تخلیه ذخایر آهن بدن و در مراحل آخر کاهش خونسازی و کم خونی می گردند.

کمبود آهن سبب علایم و عوارض متعدد از جمله خستگی، ضعف، عدم علاقه به بهتر انجام دادن کارها، کم حوصلگی، کاهش تمرکز حواس و قدرت یادگیری، اختلالات گوارشی، ضعف سیستم ایمنی و ابتلای مکرر به بیماریهای عفونی می شود. فقر آهن در دوران بارداری موجب افزایش خطر مرگ و میر مادران و تولد نوزادان کم وزن و نارس است و می تواند منجر به عقب ماندگی ذهنی و اختلالات غیر قابل برگشت در توان یادگیری شود.