درنظام تربیتی اسلام، ضروری است پسران هرچه زودتر ازدامن مادران و مراقبت های نظافتی وبهداشتی آنان دور شوند ووارد دنیای مردان گردند. این خطاست که پسر ممیز به همراه مادر به حمام رود وبدن مادر خود، یادیگران را عریان ببیند.

پدران ، محرم راز پسران خویشند وباید رابطه ی تنگاتنگی در این زمینه با فرزندان پدید آورند وگفتنی های لازم را برای محافظت آنان از خطر های پیدا وناپیدا ویا آداب واصول رعایت عفت وپاکدامنی ودوری از هرگونه زشتی وتباهی بافرزند خویش بیان کنند.

پسر ممیز باید از طریق تعلیمات یا القائات مستقیم وغیرمستقیم بفهمد با چه کسانی باید معاشرت کند، از چه شوخی ها وروابطی بپرهیزد، یادر برابر مستحقان وگرسنگان چگونه موضع بگیرد ویا نسبت به حوادثی که در کوچه وخیابان شاهد است، چگونه رفتار کند.

آموزش چگونگی احتلام یا جنب شدن و وظیفه ی بعدی درباره کیفیت غسل وحالات و وقایعی که دراین باره برای پسر ایجاد می شود، ضروری است وضروری تر اینکه مادر ازطریق پدر درباره ی دگرگونی حالات بدن وغسل واحتلام فرزند باخبر شود وازقبل لباس وجامه ی زیرین اورا جدا نماید ومحل خواب او را از دیگران تفکیک کند.

پدر باید پولی دراختیار پسر خود قرار دهد تا در مواقع لزوم ، ابزار ووسایل نظافت تهیه کند .اگر در منزل حمام ندارد درزمان نیاز به آب وطهارت ، بی هیچ خجالتی با پول موجود به حمام رود،غسل کند واین عمل را وظیفه ای شرعی بداند که در سریع ترین زمان ممکن باید به آن عمل نماید.

موضوعات وشیوه های گفتگو با نسل جوان،احمد لقمانی،ص138