ماه مباركي كه مژده ميلاد باقر العلوم (ع) را با خود به همراه آورد.

رجب، ماه بندگي، ماه انس و محبت با خداي يكتاست و امام باقر عليه السلام طليعه اين ماه خجسته؛ او آفتاب دين و دانش از مطلع رجب است كه جان فسرده خاكيان را با فروغ خود گرما مي بخشد.

امام باقر (ع) پنجمين اختر فروزان آسمان امامت، هفتمين گوهر عرش عصمت، شكافنده و تبيين كننده علوم اسلامي مي باشد. امامي كه سراسر زندگيش نور بود، و همه لحظات عمر با بركتش در راه ارشاد و هدايت انسانها به پايان رسيد. او در كودكي در كربلا و ماجراي عاشورا حسيني حضور داشت، در سفر كوفه و شام، همراه پدر، همه ماجراها را مي ديد و بر اساس فرهنگ عاشورا تربيت شد.

او تجسمي از ارزشهاي والاي انساني و كمالات اخلاقي بود. امامي كه از زمينه سازيهاي پدرش امام سجاد (ع) در راستاي معرفي مكتب تشيع، و مبارزه با طاغوتها، بهره برداري بسيار كرد و با تربيت شاگردان برجسته و تبيين فقه ناب اسلام و اهل بيت (ع)، بزرگترين قدم را براي شناسايي تشيع و مكتب اهل بيت (ع) برداشت.

فقه شيعي، امروز  به نام حضرتش افتخار مي كند و مي بالد چرا كه خيل انبوه  شاگردان امام محمد باقر(ع)، تاريخ را در بهت و شگفتي فرو برده اند.

بشارت باد  ميلاد امام پنجم ابو جعفر، محمد باقر عليه السلام آفتاب علم و معرفت و شكافنده علوم معارف.