در شگفتم از بخيل به سوى فقرى مى شتابد كه از آن مى گريزد و سرمايه اى را از دست مى دهد كه براى آن تلاش مى كند در دنيا چون تهيدستان زندگى مى كند، اما در آخرت چون سرمايه داران محاكمه مى شود

و در شگفتم از متكبر كه ديروز نطفه اى بی ارزش و فردا مردارى گنديده خواهد بود ؛
و در شگفتم از آن كس كه آفرينش پديده ها را مى نگرد و در وجود خدا ترديد دارد!
و در شگفتم از آن كس كه مردگان را مى بيند و مرگ را از ياد برده است ،
و در شگفتم از آن كس كه پيدايش دوباره را انكار مى كند در حالى كه پيدايش آغازين را مى نگرد
و در شگفتم از آن كس كه خانه نابودشدنى ، را آباد مى كند اما جايگاه هميشگى را از ياد برده است.

حکمت 126 نهج البلاغه