به غیر از معصوم همه کس خطا و لغزش دارد.دو نفر که با هم‌زندگی میکنند و از جهتی تشریک مساعی و همکاری دارند باید لغزشهای‌یکدیگر را ببخشند تا زندگی آنها ادامه پیدا کند.اگر بخواهند در این باره‌سختگیری کنند ادامه همکاری غیر ممکن میشود.دو نفر شریک، دو نفرهمسایه،دو نفر رفیق،دو نفر همکار،دو نفر زن و شوهر باید در زندگی‌اجتماعی دارای گذشت‌باشند.

هیچ زندگی اجتماعی به مقدار زندگی‌خانوادگی احتیاج به گذشت ندارد.اگر اعضاء یک خانواده بخواهند سختگیری بعمل آورند و خطاهای یکدیگر را تعقیب کنند یا زندگی آنها ازهم می‌پاشد یا بدترین زندگی را خواهند داشت.
خانم محترم،ممکن است از شوهر شما خطا یا خطاهایی صادرشود.ممکن است از روی خشم و غضب به شما اهانت کند.ممکن است‌ناسزائی از دهانش بیرون آید.ممکن است از خود بیخود شده شما رابزند،ممکن است‌یک مرتبه به شما دروغ بگوید،ممکن است کاری راانجام دهد که مورد پسند شما نباشد،از این قبیل خطاها برای هر مردی‌امکان دارد،اگر بعدا احساس کردی که از کردار خویش پشیمان شده او راببخش و موضوع را تعقیب نکن.اگر عذرخواهی کرد فورا قبول کن.اگرپشیمان شده لیکن زیر بار عذرخواهی نمی‌رود در صدد نباش مجرمیت وی‌را باثبات رسانی،زیرا به شخصیت او لطمه وارد میشود،ممکن است‌در صدد تلافی برآید،خطاهای شما را تعقیب کند،ممکن است کارتان به‌نزاع و جدال و حتی جدائی بکشد اما اگر سکوت کردی و خطایش رانادیده گرفتی در شکنجه وجدان قرار می‌گیرد و به طور مسلم از کردارخویش پشیمان خواهد شد،آنگاه شما را یک زن با گذشت فهمیده فداکارعاقل خواهد شناخت،می‌فهمد که به زندگی و خانواده و شوهر علاقه‌مندهستی،قدر ترا می‌شناسد و محبتش چند برابر خواهد شد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:«زن بد،عذر شوهرش رانمی‌پذیرد و خطاهایش را نمی‌بخشد (1) ».
حیف نباشد زن آنقدر کم گذشت‌باشد که یک خطای جزئی‌شوهرش را نتواند تحمل کند و بدان علت پیمان مقدس زناشویی را بر هم بزند؟!
«زنی به رئیس دادگاه حمایت‌خانواده گفت،شوهرم قبل از ازدواج‌به من نگفت که دمت‌سربازی را انجام نداده و این موضوع را از من‌مخفی کرده بود.چند روز پیش متوجه شدم که به همین زودی باید بخدمت‌برود.و من نمی‌توانم با مردی که به من دروغ گفته زندگی کنم (2) ».
پی‌نوشتها
1-بحار جلد 103 ص 235.
2-اطلاعات 10 آبان 1354.