برخی اوقات آرزو می‌کنم که‌ ای کاش بچه‌ای نداشتم.

آنچه فرزندتان از عبارت بالا می‌فهمد، این است: «تو ارزش نداری و من تو را نمی‌خواهم». او این حرف را به دل می‌گیرد و حتی تا بزرگسالی به یادش می‌ماند. در عوض چنین بگویید: «بعضی وقت‌ها مرا خیلی ناراحت می‌کنی».

بهتر آن است که پدر و مادر قواعد پیش گقته را اجرا کنند تا بدین حد از خشمناکی نرسند. وقتی بچه می‌داند که پدر و مادرش چه انتظاری از وی دارند و مشاهده می‌کند که با او دم سازند، یقیناً رفتار نیکوتری در پیش خواهد گرفت.

مرا تنها بگذار

تمام پدر و مادر‌ها پاره‌ای اوقات مایلند تنها باشند. ولی در صورتی که پرخاش‌کنان از فرزندتان بخواهید که ایشان را به حال خود گذارد، می‌اندیشد که دوستش ندارید. سعی کنید بچه‌ها را در انجام امور روزانه شرکت دهید. حتی یکی بچه سه ساله هم می‌خواهد در آماده ساختن میز شام یاری کند.

اگر موقعی که بچه‌ها به شما احتیاج ندارند، وقتی را برای سپری ساختن با آنان اختصاص دهید، در این حالت زمانی که توجه شما به اجرای سایر امور است، بچه‌ها کمتر مزاحم شما می‌شوند. آن هنگام که لازم است تنها باشید، می‌توانید به بچه بگویید: «من خیلی تو را دوست دارم، اما حالا بسیار کار دارم». به او فرصت دهید که دریابد شما بعداً مدتی را با او می‌گذرانید.

در صورتی که فرزندتان اصرار کرد، می‌توانید بگویید: «چنانچه بار دیگر حرفم را قطع کردی، ناچارا باید به اتاقت بروی، چون اینجا اتاق من است». این روشی در جهت دور کردن بچه نیست بلکه یک راه‌کار تربیتی به حساب می‌آید.